مهر نماز تربت مدل هشت ضلعی ساده

اذان و قبله ام شد قامتِ تو     رکوع و سجده ام از برکتِ تو

نمازم فاقدِ مُهرِ قبولی ست     اگر مُهرم شود جز تربتِ تو!

                                                        مرضیه عاطفی

تُربت در اصطلاح شیعه خاک و غباری است که از اطراف قبر امام حسین علیه السلام (تا محدوده 5 فرسخی مرقد حضرت  سید الشهداء علیه السلام) برداشته شود و به آن تربت کربلا یا امام حسین علیه السلام می گویند. طبق روایات، به خاطر فضیلتی که برای تربت امام حسین علیه السلام ذکر شده است، سجده بر تربت مستحب است.

احکام تربت

نجس کردن تربت، حرام و خوردن مقدار کمی (کمتر از نخود) برای شفای بیماری جایز است و مستحب است که کام نوزاد با تربت امام حسین علیه السلام برداشته شود و برخی همچون آیت الله مرعشی نجفی سفارش کرده اند مقداری از آن را برای کاهش فشار قبر همراه میت دفن کنند.

از آثار تربت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شفابخشی:

شفاخواهی از تربت مورد اجماع فقهای امامی بوده است و در جلد 4 کلینی برای شفابخشی، شرط تأثیر تربت را، اعتقاد به امام حسین علیه السلام و تربت دانسته اند.

 همراه داشتن تربت برای ایمنی از ترس و برکت:

در ابن قولویه آمده است که امام رضا علیه السلام در هر محموله ای (پارچه و امثال آن) اندکی تربت می گذاشته که این کار به جهت ایمنی بوده است.

 زیاد شدن روزی، علم نافع، عزت یافتن، رفع فقر و… همه از مواردی هستند که از آثار تربت شمرده شده اند.

در ابن قولویه برای برداشتن، خوردن یا به همراه داشتن تربت، ادعیه و اعمال خاصی مانند غسل، خواندن آیاتی از قرآن، بوسیدن و بر جشم نهادن تربت ذکر شده است اما طبق جلد 11 کتاب مقدس اردبیلی؛ نظر فقها این آداب، تأثیر تربت را بیشتر یا سریع تر می کند؛ ولی اصل تأثیر به این موارد وابسته نیست.