ماکت چراغ قوه جنگی

(8)

 چراغ قوه یک وسیله کاربردی جذاب و جزء ملزومات ضروری در هنگام سفر، کوهنوردی، شکار و یا در حوادث طبیعی مانند زلزله است. اگر کلمه چراغ قوه را بخواهیم تعریف کنیم در واقع یک منبع نور سیار، در مکان هایی است که هیچ منبع نوری وجود ندارد. چراغ قوه در کشورهای مختلف با نام های متفاوتی صدا زده می‌شود. در ایران این وسیله را با نام چراغ قوه می‌شناسند؛ یعنی چراغی که با قوه (باتری) کار می‌کند. در کشورهایی مثل افغانستان به اسم چراغ دستی و یا در بعضی از کشورهای آمریکایی اغلب با نام تورچ (torch) صدا می‌زنند. این چراغ قوه کارایی ندارد و فقط برای دکور قابل استفاده می‌باشد.

0 تومان
این کالا فعلا موجود نیست اما می‌توانید گزینه خبرم کنید را بزنید تا به محض موجود شدن، به شما خبر دهیم.
پیشنهاد شگفت انگیز
کد محصول: 429053
ارسال توسط فروشگاه اینترنتی ربیع
ارسال در سریع ترین زمان ممکن
ارزان ترین قیمت در فروشگاه لبیک
گارانتی اصالت و سلامت فیزیکی کالا
کشور سازنده: ایران
10 امتیاز با خرید این کالا
فهرست فروشندگان
لبیک
ارسال در سریع ترین زمان ممکن
0
تومان

اطلاعات بیشتر

چراغ قوه در انواع مختلفی برای کاربردهای خاص طراحی و بهینه شده است. به عنوان مثال چراغ قوه های ضد آب مخصوص غواصی، که قابل استفاده در اعماق چند متری زیر آب هستند و هیچ گونه آبی در آن‌ها نفوذ نمی‌کند.

و یا چراغ های مورد استفاده در معدن، به دلیل این که کارگران زحمت کش معدن ساعت های زیادی را در اعماق چند متری زیر زمین و در تاریکی مطلق به سر می‌برند، نیاز به یک چراغ و چراغ قوه ای دارند که مدت زمان بالایی به آن‌ها روشنایی دهد. به همین دلیل چراغ های پیشانی با باتری های بزرگ که باتری آن ها به کمر بسته می‌شوند طراحی شدند و می‌توانند به مدت 12 تا 24 ساعت به کاربر روشنایی دهند.

تاریخچه چراغ قوه

اولین چراغ قوه ای که توسط باتری روشن شد در چیزی حدود 117 سال پیش ساخته شد. چراغ قوه های اولیه توسط باتری های کربنی روشن می‌شدند که دارای هیچ جریان الکتریکی پایداری نبودند و برای مدتی نیازمند خنک شدن جهت ادامه فعالیت خود بودند.

از آنجا که چراغ قوه های اولیه نیز ازانرژی ناکارآمد لامپ های رشته ای کربنی استفاده می‌کردند، تنها می‌توانستند در مدت زمان کوتاه از آن‌ها بهره برد به همین خاطردر کشور آمریکای شمالی نام این وسیله را چراغ قوه و یا مشعل نامیدند.

در 10 ژانویه 1899 دیوید مسیل، مخترع بریتانیایی لامپ های کربنی رشته ای، سلول های خشک را اختراع و طراحی کرد اما این اختراع موجب بالا رفتن قیمت چراغ قوه ها و کاهش فروش آن‌ها شد که بی انگیزگی تولید کننده ها را در پی داشت.

اما با توسعه لامپ های رشته ای تنگستن در سال 1904، با سه برابر کارایی بیشتر نسبت به انواع لامپ های رشته ای کربنی، و همچنین  تولید باتری هایی بهبود یافته، دوباره چراغ قوه در بین مردم نسبت به قبل به محبوبیت بیشتری دست پیدا کرد.

تا سال 1922 (26 سال قبل) چندین مدل چراغ قوه مثل انواع  چراغ قوه های دستی با لامپ های کوچک برای کارهایی نزدیک و دم دستی و یا انواع لامپ های نورافکن بزرگ برای روشنایی فواصل دور بیشتر تولید شده بود.

در ایالات متحده آمریکا حدود 10 میلیون کاربر چراغ قوه داشتند، که با احتساب فروش سالانه باتری ها و چراغ قوه های احیاء شده به قیمت 20 میلیون دلار می‌رسیم، که این رقم فروش، قابل مقایسه با فروش خط تولید لوازم الکتریکی بود. چراغ قوه در چین محبوبیت زیادی دارد و تا پایان دهه 1930، 60 شرکت های تولید کننده چراغ قوه ایجاد شدند که بعضی از آن‌ها محصولشان را معادل یک سوم قیمت مدل های وارداتی می‌فروختند.

باتری ها
باتری های بکار رفته در چراغ قوه ها به دو شکل یکبار مصرف یا باتری های قابل شارژ از نوع لیتیوم یون یا خشک می‌باشند. بعضی از آنها توسط کاربر شارژ می‌شوند و برخی دیگر از آن‌ها دارای با استفاده از پنل خورشیدی قرار داده شده بر روی چراغ قوه شارژ می‌شوند.

باتری ها نقش تعیین کننده ای در اندازه، وزن، مدت زمان نوردهی و شکل ظاهری یک چراغ قوه دارند. یکی از رایج ترین نوع باتری ها، باتری های لیتیوم یون می‌باشند که کاربر چندین سال بدون هیچ مشکلی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.

دیدگاه ها (0)