انگشتر حدید زنانه

سنگ حدید

سنگ حدید نوعی کریستال مات است که به رنگ‌های سیاه، سیاه مایل به خاکستری و قهوه‌ای مایل به قرمز موجود است. این سنگ از اکسید آهن سیاه و فلزی شکل تشکیل می‌شود که با منیتیت (سنگ آهن مغناطیسی) و اکسید آهن مغناطیسی متفاوت است.
سنگ حدید به نام "سنگ خون" نیز نامیده می‌شود؛ زیرا رنگ قرمز شفاف سنگ سنباده از این سنگ به دست می‌آید و مایعات خنک کننده در دستگاه برش، هنگام برش هماتیت خونی رنگ می‌شوند.
از کشورهای اصلی منبع این سنگ می‌توان به آلمان، ایتالیا، برزیل، ایالات متحده آمریکا، سوئیس، کانادا، روسیه، سوئد و ایتالیا اشاره کرد.
نوعی از هماتیت که در جواهرسازی استفاده می‌شود. شکل تراش خورده هماتیت آبی رنگ مایل به خاکستری است که بعد از اتمام مراحل تراش به رنگ نوک مدادی درآمده و جلایی مناسب و براق فلزی پیدا می‌کند و به عنوان مهره، تسبیح و… مصرف می‌شود و می‌تواند نگین انگشتری مناسبی باشد. خود هماتیت به عنوان جایگزین مروارید سیاه به کار می‌رود، اما باید بدانید که وزن آن خیلی سنگین‌تر از مروارید است.
برخی از حدیدها به خاطر وجود منگنز، خاصیت مغناطیسی و آهن‌ربایی دارند که بیشتر در برزیل به دست می‌آید.

انگشتر حدید

حدید صینی نوعی سنگ آهن است که در صنعت جواهرسازی کاربرد داشته و امروزه به نام «هماتیت» شناخته می‌شود که در مورد استفاده از آن روایات مختلفی وجود دارد از جمله آنکه در توقیعی از امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، حضرت استفاده از نگینی به نام «خماهن» را مکروه دانسته‌اند که برخی آن را بر همان حدید صینی منطبق کرده‌اند.
در ص157 ج1 علل الشرایع شیخ صدوق آمده است که؛ «امام علی علیه‌السلام از چهار نگین استفاده می‌کردند: انگشتری با نگین یاقوت، فیروزه، حدید صینی و عقیق».
جز دربارۀ «حدید» و یا همان «آهن» و یکی از انواع آن به نام «حدید صینی» و یا همان سنگ آهن «هماتیت» که در صنعت جواهرسازی کاربرد دارد، دربارۀ دیگر انگشترها اختلافی وجود ندارد، اما در مورد این نوع از جواهرآلات، روایات گوناگون و گاه مختلفی وجود دارد که ما آنها را در چند گروه بررسی می‌کنیم:
روایاتی که استفاده از انگشتر آهنی را منع کرده‌اند که خود به دو دسته تقسیم می‌شوند که برخی آنها این کراهت را به صورت مطلق اعلام کرده و برخی نیز آن را منحصر به هنگام نماز می‌دانند. روایاتی که مطلق استفاده از هر چیز آهنی (چه انگشتر و چه غیر انگشتر) را در حال نماز منع کرده است و روایاتی که در آن استفاده از انگشتر حدید صینی مطلقاً و یا در موارد خاصی؛ مانند رفع دشمن و برآورده شدن حاجات جایز دانسته شده است.

گروه اول

کراهت در حال نماز: در ص418 ج 4 وسائل الشیعه، امام صادق علیه‌السلام از پیامبر اسلام نقل کرده است: «مرد در حالی که انگشتر آهن در دست دارد، نماز نخواند» و در روایتی دیگر نیز امام صادق علیه‌السلام نماز با انگشتر آهن را مجاز ندانسته‌اند.
کراهت مطلق: امام صادق علیه‌السلام فرمود: «به غیر از نقره، انگشتری به دست نکنید؛ زیرا رسول خدا فرمود: دستی که در آن انگشتر آهن باشد پاک نگردد!»

گروه دوم

در ص418 ج 4 وسائل الشیعه از امام صادق(ع) آمده است که: «آهن، لباس اهل آتش است و خداوند آن را در دنیا، زینت جنّ و شیطان قرار داده است. پس بر مسلمان حرام شمرده شده است که در نماز بپوشد، البته وسایلی مثل کلید و شمشیر و دیگر وسایل آهنی که انسان گاهی ضرورت دارد همراه خودش داشته باشد اشکالی ندارد. در غیر این وسایل نباید با وسیلۀ آهنی دیگری نماز خواند».

گروه سوم

روایات این گروه تنها دربارۀ حدید صینی (سنگ هماتیت) است نه هر آهنی. روایتی که در ابتدای پاسخ ذکر شد گویای این مطلب است که امام علی علیه‌السلام از چنین انگشتری استفاده می‌کردند. روایتی هم از امام صادق علیه‌السلام وارد شده که ایشان استفاده از این انگشتر را جهت دفع خطر دشمن و اشرار توصیه کرده‌اند، البته فرموده‌اند: «من در غیر از این موارد دوست ندارم از این انگشتر استفاده کنم». این روایت با روایتی که می‌گوید: «امام علی علیه‌السلام از انگشتر حدید صینی استفاده می‌کردند»، تعارضی ندارد؛ زیرا در روایت مذکور نیز آمده است که امام علی علیه‌السلام انگشتر حدید صینی را برای قوّت و نیروی آن استفاده می‌کرد.
براساس روایات یاد شده، اصل استفاده از انگشتر «حدید صینی» مجاز است، اما استفاده از انگشتر آهن (نه حدید صینی یا سنگ هماتیت) در نماز مکروه شمرده شده است. طبق ص418 ج 4 وسائل الشیعه در مکاتبه‌ای که حمیری از امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف روایت کرده، نماز با انگشتری از «خماهن» مکروه اعلام شده است: «…عَنِ الْفَصِّ الْخُمَاهَنِ هَلْ تَجُوزُ فِیهِ الصَّلَاهُ إِذَا کَانَ فِی إِصْبَعِهِ الْجَوَابُ: فِیهِ کَرَاهَهٌ أَنْ یُصَلِّیَ فِیه.»

انگشتر زنانه حدید

انواع انگشتر زنانه حدید فاخر و بسیار شیک، با انواع رکاب های زیبا و با کیفیت و در طرح های متنوع

انگشتر

انگشتر جزء لوازم زینتی محسوب می‌شود و مورد استفاده مردان و زنان قرار می‌گیرد. آنطور که از شواهد پیداست، انگشتر تاریخچه‌ای کهن دارد که حتی در تاریخ اسلام نیز توانسته است خودنمایی کند و به یک جزء مهم تبدیل گردد. انگشتر یا حلقۀ دست، نواری اغلب از جنس فلز است و معمولاً به عنوان آلت زینتی به دور انگشتان دست قرار می‌گیرد.

انگشتر در اسلام

 مؤکّد است مردان و زنان، انگشتر در دست راست کنند.
در بعضى احادیث سفارش شده که در دست چپ کنند امّا اگر نقش شریفى یا نگین شریفى داشته باشد، باید در وقت استنجا بیرون آورد.
از سلمان فارسى رضى‌اللّه‌عنه نقل است که پیامبر به امام علی علیه‌السّلام فرمود: یا على، انگشتر در دست راست بکن تا از مقرّبان باشى. عرض کرد که: یا رسول اللّه مقرّبان کدام‌اند؟ فرمود: جبرئیل و میکائیل. پرسیدند که چه انگشتری در دست کنم؟ فرمود: عقیق سرخ، به درستی که آن اقرار کرده است براى خدا به یگانگى و براى من، پیغمبرى و براى تو یا على به آنکه وصىّ منى و براى فرزندان تو به امامت و براى دوستان تو به بهشت و براى شیعیان فرزندان تو به جنّت الفردوس.
از حضرت علی علیه‌السّلام منقول است که حضرت جبرئیل به پیامبر فرمود: هرکه انگشتر در دست راست کند و قصدش سنّت و متابعت تو باشد و ببینم او را که در قیامت متحیّر مانده است، دستش را بگیرم و به تو و به حضرت علی علیه‌السّلام برسانم.