کتاب خون دلی که لعل شد

در بخشی از مقدمه «خون دلی که لعل شد» درباره چگونگی نگارش این کتاب آمده است: ایشان(رهبر معظم انقلاب) 20 سال پیش از این، با وجود تراکم کارها و اشتغالات، در جلساتی هفتگی درباره مسائل گوناگون به عربی سخن گفته، و متونی را از ادبیات عرب- و البته بیشتر از ادبیات جدید عرب- می‌خواند. در خلال برخی صحبت‌ها خاطراتی از زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها و تبعیدها بازگو می‌شد، که آمیزه‌ای از تجربیات شخصی و اجتماعی بود.

در یکی از این جلسات به ایشان عرض شد که ضرورت دارد این خاطرات به نگارش درآید تا خوانندگان از آن مطلع و بهره‌مند شوند. ایشان با تشکر این درخواست را اجابت فرمود، و این کار را با املا کردن خاطبات زندگی خود آغاز کرد. ... این خاطرات به زبان عربی املا شده، و ابتدا خوانندگان عرب‌زبان از آن مطلع خواهند شد. که البته این، هم نشانگر جایگاه زبان قرآن در دل ایشان و نیز دلیل دیگری است بر قدرت و ظرفیت این زبان از جهت وحدت‌بخشی امت مسلمان، و در نظر گرفتن هر تفاوت جغرافیایی، قومی و زبانی میان مسلمانان.
 

تقریظ رهبر انقلاب درباره این کتاب

این خاطرات مهم از تاریخ نهضت اسلامی و رهبر آن، به همه پژوهشگران تاریخ جنبش اسلامی معاصر کمک می‌کند تا با جزئیاتی آشنایی یابند که از دانستن آن بی‌نیاز نمی‌توانند بود.

شیرین‌ترین خاطرات «انّ مع الصبر نصراً»

محمدعلی آذرشب، استاد دانشگاه که کار تدوین این اثر را برعهده داشت، درباره اهمیت خاطرات ذکر شده در این کتاب به تسنیم می‌گوید: زهد و قناعت و عدم توجه به دنیا نسبت به خود و خانواده‌شان بود. در طول مبارزه معمولاً خانواده‌ها خسته می‌شوند، اما در طول سال‌های مبارزاتی ایشان نه‌تنها خانواده‌شان خسته نشدند، ‌بلکه گاه مشوق ایشان نیز بوده‌اند، به‌عنوان نمونه مادر مقام معظم رهبری با آنکه مسن بود، ایشان را بر ادامه راه مبارزه تشویق می‌کرد. خانمشان که فوق‌العاده با ایشان هماهنگ بودند؛ این در حالی است که معمولاً خانم‌ها تمایل دارند همسرشان از آنها جدا نشود و به زندان نروند، اما ایشان یاری‌گر مقام معظم رهبری در این راه بودند و تلاش داشتند تا تعلقات دنیوی در زندگی کم‌رنگ‌تر باشد. خود مقام معظم رهبری می‌فرمایند که در زهد و بی‌آلایشی از ایشان جلوتر رفته‌اند. خانواده می‌تواند زمینه ترقی افراد در تمامی زمینه‌ها را فراهم کند.

وی ادامه می‌دهد: نحوه برخورد ایشان با مشکلات نیز برای من جالب بود، به‌عنوان نمونه، رفتار ساواکی‌ها با ایشان با قساوت و سنگدلی بسیار بود و تلاش داشتند که کنار شکنجه‌های جسمی، شکنجه‌های روحی نیز در مواجهه با ایشان داشته باشند. اما آیت‌الله خامنه‌ای در مقابل این جنگ ایستادند؛ به‌طوری که آنها را مجبور به عقب‌نشینی می‌کنند.