کتاب می خواهم خوش اخلاق شوم

خیلی ها به ما گفته اند خوش اخلاق باشید،ولی کمتر کسی چگونگی آن را برایمان بیان کرده است.گرچه در این کتاب پاسخ چیستی و چرایی حسن خلق را خواهیم یافت،ولی مهم تر از همه آن است که می توانیم و نه تنها می خوهیم و می فهمیم چگونگی افزودن بر حسن خلق را در یابیم.

در این کتاب به شیوه ای نو و کاربردی،مهارت خوی خوش آموزش داده شده است.نویسنده این اثر پیش از این کتاب هایی در زمینه  مهارت آموزی با عنوان از سخندانی تا سخنرانی یک حرف فاصله است(1390)و نام این کتاب با شما،راه های پرورش خلاقیت در کودکان و نو جوانان (1389)و کتب روان شناختی و معرفتی دیگری  نگاشته است.

اثر حاضر محصول تلاش گروه اخلاق و تربیت و روان شناسی مرکز پژوهش های جوان است.این مجموعهْ شاخه ای از شاخسار پر بر و بار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است که با گروه های علمی (بینش و اندیشه)،(مطالعات فرهنگی و اجتماعی) ،(نظام ها و مظالعات انقلاب اسلامی) ، (اخلاق،تربیت و روان شناسی)، (سنت های حوزوی و آداب طلبگی) و (ادب و هنر) به افق های پیش رو و گام های پیشرو در عرصه فرهنگ جامعه اندیشیده و آثار مفیدی به ثمر نشانده است.رشد و شکوفا کردن باورها و گرایش های دینی،معرفی الگوهای مطلوب رفتار دینی و پاسخ به نیاز ها و خواسته های جوانان در زمینه های دینی،فرهنگی و اجتماعی از برجسته ترین اهداف فراوری مرکز است تا با رصد شرایط روز جامعه،به صید موضوعات ضروری دست زده و پوهش هایی مفید بیافریند.

آنچه در این کتاب می خوانید:

ـــ حسن خلق به چه معناست؟

ـــ چه اهمیتی دارد درباره حسن خلق بیشتر بدانیم و مهارتش را به کار بندیم؟

ـــآثار حسن خلق و پیامدهای بداخلاقی چیست؟

حسن یعنی زیبایی و خلق یعنی ویژگی هایی که با دید طاهری قابل درک نیست.حسن خلق در فارسی همان خوی نیکوست.غزالی و فیض کاشانی در تعریف حسن خلق می گویند:حسن خلق هیئت راسخی در نفس انسانی است که افعال زیبا و پسندیده از نظر عقل و شرع به راحتی و بدون نیاز به فکر از ان سر می زند.همان طور که زیبایی صورت به تناسب اجزای آن است،زیبایی سیرت نیز به تناسب مجموعه خصلت هایی درونی باز می گردد؛یعنی اعتدال در قوای سه گانه انسان( علم و غضب و شهوت) و عدالت بین این سه.(صفحه 15)

خانواده از راه تربیت و تادیب نیز روی اخلاق فرزندش اثر گذار است.گاهی استادی نکوخوی باعث خوش اخلاقی شاگردش می شود.افرادی که مودب اند و حد هر چیز را نگاه می دارند،خوی خوش دارند.حضرت علی علیه السلام فرمودند:نتیجه ی ادب خوی نیک است.(صفحه 35)

امام صادق علیه السلام از یونس شیبانی سوال کردند:شوخی با هم چگونه است:گفت:کم است.فرمودند:چنین رفتار نکنید که شوخی از خوی نیکو است و با آن برادرت را شاد می کنی.پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با افراد به قصد شاد کردن انها شوخی می کردند.

نقل است روزی مرحوم شیخ جعفر،صاحب کتاب گران سنگ کشف الغطاء پیش از آغاز نماز جماعت،پولی را بین مستمندان تقسیم کرد و به نماز ایستاد.بین دو نماز سیدی فقیر خود را به ایشان رساند و گفت:مال جدم را به من پس ده!مرحوم شیخ جعفر فرمود:شما دیر آمدی و از آن اموال چیزی نمانده است.سید فقیر خشمگین شد و آب دهانی بر محاسن شیخ انداخت.شیخ از محراب بلند شد و دامن لباسش را گرفت و بین صفوف نماز راه افتاد که هر کس ریش شیخ را دوست دارد به این سید کمک کند!مردم هم خیلی کمک کردند.ایشان پول ها را به سید دادند و بعد نماز عصر را خواندند.این عالم الهی نه تنها خشمگین نشد،بلکه به خوب آن شرایط سخت را با شوخی و همزمان یاری رسانی برای خودش و طرف مقابلش آسان کرد.دقت کنید به قصد شادکردن دیگران باید شوخی و مزاح کرد،نه ناراحت کردن آنان و شادکردن خودمان ــمثل ابن مقفع ــ با تمسخر.با غیبت از قومیت ها و مانند آن شوخی بی محتوا می شود.شوخی درست آن است که کار یا حرف باطلی در آن نباشد.(صفحه 46)

این کتاب شامل چهار سر فصل مهم می باشد:

1-انچه باید درباره حسن خلق بدانیم

2-منشا خوی نیکو و خوی بد کجاست؟

3-نشانه های خوش اخلاقی چیست؟

4-چه کنیم خوش اخلاق شویم؟