اسپند (اسفند) بسته 180 گرمی

جایگاه درمانی گیاه اسپند

گیاه علفی چند ساله، بدون کرک، از قاعده منشعب و چند شاخه، به ارتفاع 35 تا 100 سانتی متر. برگ های متناوب با بریدگی های نامنظم. گل های منفرد و معمولا متقابل با برگ ها، گلبرگ ها سفید و متمایل به سبز. پرچم ها 12 تا 15 تایی و میوه کپسول

این جنس در ایران یک گونه علفی به اشکال رویشی بسیار متنوع و گوناگون دارد که معمولا از اراضی تخریب یافته و نقاطی که خاک ضعیفی دارند می روید و به عنوان گیاه مهاجم در مراتع شناخته می شود.

یکی از گیاهان باستانی است که در مراسم آئینی و معنوی بسیاری از کشورهای دنیا خصوصا در خاورمیانه ای اهمیت ویژه ای دارد. گل دهی آن در مناطق جنوبی و گرمسیر کشور از فروردین ماه شروع شده و در مناطق سرد تر از خرداد تا مرداد ادامه دارد. شهد اسپند به طور متوسط حاوی 27درصد قند می باشد و قند های فروکتوز (9درصد)، گلوکز (11درصد) و ساکارز (7درصد) قند غالب شهد بوده و علاوه بر این آمینو اسیدهای مختلف با غالبیت آمینو اسید پرولین و آلکالوئیدهای هارمین و هارمالول نیز در شهد شناسایی شده است. اسیدهای آلی مانند گلوکونیک اسید، استیک اسید، اسید سیتریک، اسیدلاکتیک و… در آن موجود است و املاح معدنی مانند پتاسیم، کلسیم، منیزسم، فسفر، مس، آهن و… نیز در آنالیزهای آزمایشگاهی آن انواع ویتامین ها مانند A,B,C,D,K قابل رویت است.

گیاه اسپند با نام علمی peganum harmala و اسامی محلی اسفند، حرمل، سپنج و اوزریک از دسته گیاهان پرکاربرد است که برای بهبود تب، عفونت، دردهای مفاصل، کمر، دندان و رفع التهاب ها مورد استفاده قرار می گیرد. رویشگاه اصلی آن در مناطق استوایی هند و صحراهای آفریقا است اما امروزه در سایر مناطق نیز می روید. برگ و ریشه و دانه خشک شده این گیاه دارای خواص درمانی بی نظیری است که در ادامه به آن می پردازیم.