مرکب مفاصل قرفه

مرکب‌های طب اسلامی

مرکب‌ها ترکیبات و گیاهان دارویی‌ای هستند که از روایات معتبری از اهل بیت به ما رسیده‌اند و در درمان بیماری‌ها موثر می‌باشند، کلمه مرکب در لغت نامه دهخدا به معنی لغت مفعولی به معنای ترکیب آمیخته می‌باشد. در طب اسلامی بیش از 10 مرکب وجود دارد که به آن در مجموع مرکب های طب اسلامی میگویند. مرکب مفاصل قرفه، داروی شاخص بیماری‌های مفصلی و معده است. مرکب مفاصل یکی از داروهای ترکیبی طب اسلامی می باشد و همان‌طور که از نام آن معلوم است عمدتا برای مفصل مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای دردهای مفاصل و مشکلات مفصلی بسیار مفید است و استفاده صحیح آن به همراه پماد مفاصل و استخوان‌ساز می‌تواند کمک شایانی به رفع ناراحتی های مفصلی و استخوانی مانند آرتروز و روماتیسم نماید. البته این ترکیب دارویی خاصیت های دیگری نیز دارد از جمله می توان به خاصیت هضم‌کنندگی آن اشاره کرد. 

مفاصل

مَفصَل یا بندگاه، محل و هم‌چنین وسیله اتصال استخوان با یک یا چند استخوان است. مفصل مجموعه‌ای از عناصر تشریحی است که دو یا چند استخوان مجاور را به هم متصل می‌سازد و برای حرکت و پشتیبانی استخوان‌ها ساخته شده‌است. گاه به این مجموعه عناصر، دستگاه مفصلی هم گفته می‌شود. مفاصل بر اساس عملکرد و ساختار تقسیم‌بندی می‌شوند. تمام حرکاتی که توسط انسان صورت می‌گیرد بدون وجود مفصل انجام‌پذیر نیست. مفصل قسمت مهمی از بدن است و اصول بسیار دقیقی در ساختار مفصل به کار رفته است تا توانایی حرکت برای انسان به وجود بیاید. توانایی یک دونده استقامت به هنگام دویدن‌های طولانی، توانایی یک بازیکن هندبال به هنگام پاس و شوت یا توانایی یک وزنه‌بردار به هنگام بالا بردن وزنه سنگین، و نیز انجام تمام حرکات ورزشی به دلیل ارتباط محکم بین استخوان‌ها و وضعیت قرارگرفتن ساختار مفصلی و خصوصیات آن‌ها می‌باشد.

انواع مفصل‌ها

به‌طور کلی می‌توان مفصل‌ها را به سه دسته تقسیم کرد: دسته اول مفصل‌هایی که حرکت زیادی دارند، یعنی دو استخوان می‌توانند در محل اتصال تحرک زیادی داشته باشند، مانند: مفصل آرنج، زانو، مچ دست‌ها و پاها، دسته‌ی دوم مفصل‌هایی که حرکت بسیار مختصری دارند، مانند: مفصل‌های بین مهره‌ها. ساختمان این دو نوع مفصل با یکدیگر فرق دارد. این دسته‌بندی بر پایه گونه بافت پیوند دهنده‌ای انجام می‌شود که استخوان‌ها را به هم پیوند می‌دهد. در دسته‌بندی ساختاری سه گونه مفصل شناخته می‌شود: مفصل رشته‌ای (لیفی)، که با بافت همبند معمولی متراکمی که الیاف کولاژن زیادی دارد پیوند یافته‌اند. مانند درز بین استخوان‌های جمجمه و مفصل غضروفی، که با غضروف به هم پیوسته‌اند. مفصل زلاله‌ای (سینوویال)، که مستقیماً پیوند ندارند. این مفصل‌ها دارای حرکت بوده و از این رو فاصله اندکی بین دو استخوان موجود می‌باشد که فضایی به نام حفره مفصلی را تشکیل می‌دهد. این حفره با مایع لغزنده و چسبناکی به نام مایع زلاله‌ای پرشده است.