عسل یونجه

عسل یونجه

گیاه مولد شهد و گرده با جذابیت بالا در مناطق گرم با میزان جذابیت و تولید عسل بسته به رقم و شرایط اقلیمی متفاوت است. تجربه زنبورداران حاکی از این است که یونجه مدل همدانی که در مناطق سردسیر کشت می شود کمترین میزان جذابیت و مدل نیک شهری (کشت شده در مناطق گرم و خشک) بیشترین جذابیت و تولید عسل را دارند. عسل با غالبیت بالای شهد یونجه دارای رنگ زرد روشن می باشد که به تدریج تیره تر خواهد شد. فرآیند رس زدن عسل یونجه طی نهایتا دوماه انجام میشود و به این لحاظ جزو عسل های زودرس می باشد. عسل رس بسته یونجه دارای بافت بسیار ریز و متراکم و سفید رنگ می‌باشد.

منطقه رویش و زمان برداشت یونجه

در نقاط مختلف سراسر ایران از دشت های پست ساحلی جنوب تا ارتفاعات کوهستانی البرز، در استان های اصفهان، کرمان، سیستان و بلوچستان، همدان، زنجان، آذربایجان، قم، فارس و خراسان در وسعت قابل توجه کشت می شود. سطح زیر کشت یونجه در سطح جهانی حدود 30 میلیون هکتار است و میانگین سطح زیر کشت یونجه در ایران در دهه گذشته بیش از 600 هزار هکتار بوده است. انواع یونجه موجود در ایران شامل ارقام خارجی و محلی است. از ارقام مهم یونجه کشور می توان به یونجه همدانی (مناطق سردسیر 4 تا 5 چین)، یونجه یزدی (مناطق معتدل تا نسبتا گرم و خشک – 7 چین)، یونجه بغدادی (نواحی جنوبی ایران و خوزستان تا 10 چین)، یونجه بمی ( مناطق حاره ای و گرم تا 10 چین)، قره یونجه (یونجه یک ساله و دیم در مناطق سرد به ویژه آذربایجان) و یونجه نیک شهری (مقاوم ترین به گرما تا 18 چین و در تمام سال) نیز اشاره کرد.

مشخصات گیاه یونجه

گیاهی علفی، چندساله، به ارتفاع 15 تا 70 سانتی متر، گشترده روی زمین یا بالارونده یا راست، دارای ریشه ای بسیار عمیق که 2 تا 3 متر در عمق خاک فرو می رود. برگ ها دارای 3 برکچه بیضی شکل نوک تیز، به رنگ سبز تیره و با کرک های فشرده، گلها به صورت سنبله به رنگ بنفش یا آبی مایل به بنفش (به ندرت سفید) و البته معطرمی‌باشد.