آشنایی با بیماری های شایع سینه و ریه

نکته: بیشتر بیماری‌های سینه در فصل پاییز و زمستان که ریزش ماده از سر زیاد است روی می‌دهد بخصوص اگر یک پاییز پربارش و تابستانی خشک و شمالی داشته باشیم. چنانچه از بیماری‌های ریه مراقبت نشود به بیماری‌های کبدی تبدیل می‌شود.

آسم

بیماری آسم بیماری‌های ریه است بیمار آسمی مجبور است به‌تندی و پیاپی نفس بکشد همچون کسی که دارد خفه می‌شود.

علل بیماری آسم:

1. ریه و آنچه به ریه مربوط است آسیب دیده باشد
2. خلط در قصبه باشد
3. رطوبت‌های بدن از سمت سر به‌سوی ریه ریزش کند.
4. سردمزاجی ریه (ریه مزاجش سرد شود)
5. ماده بیماری‌زا از جای دیگر وارد ریه شده باشد
6. علت درد معده باشد یا خلط در معده به وجود آمده باشد.
7. قطع شدن نفس از خستگی.
8. غلیظ و ستبر بودن ریه
9. بر اثر خشکی و خشکیدن ریه باشد.
10. جمع‌شدن و بند آمدن بخار دودی در ریه.
11. کوچکی سینه
12. حبس شدن باد در اندام‌هایی تنفسی

آسیب صدا

ماهیچه‌هایی که در حنجره وجود دارد صدا را به وجود می‌آورند این ماهیچه‌ها به‌اندازه مشخص باز و بسته می‌شوند و صدا را خارج می‌کنند. آسیب‌دیدگی صدا ممکن است چند حالت داشته باشد:

1. از کار افتادن صدا
2. کاهش صدا
3. تغییر صدا

علت‌های این آسیب ‌دیدگی‌ها

1. سوء مزاج بی مواد خاص (بی ماده)
2. سوء مزاج با ماده ها (اخلاط سنگین)
3. ریزش مادهٔ نزله‌ای به حنجره (مثل سینوس آب بینی)
4. از بین رفتن عصب
5. بریدگی در عصب
6. ورم
7. درد و آزار در حنجره
8. ضربه خوردن
9. به زمین افتادن

صدای کوتاه

علت کوتاه بودن صدا، نفس است.

صدای نازک

علت به ‌وجود آمدن صدای نازک این چند عامل است:

1. شب ‌بیداری زیاد
2. خستگی
3. آواز خواندن بخصوص پس از غذا و ورزش
4. ورزش‌های خسته‌ کننده
5. پاک ‌سازی‌های نادرست یا حتی درست ولی سنگین

صدای ناصاف

علت به‌وجودآمدن صدای ناصاف وجود رطوبت بسیار غلیظ است.

صدای لرزان

نباید فریاد بکشد و تا یک ماه به ‌آرامی صحبت کند این یا از غلبه سودا است یا از غلبه بلغم می باشد بطور کلی از سردی زیاد است.

خون در آب دهان

• گاهی اوقات خون به یکباره با تف خارج می‌شود که علت آن اجزاء لزج دهان می باشد.
• گاهی اوقات با فِن فِن بینی خارج می‌شود که علت بودن خون در قصبه است.
• گاهی با سرفه خارج می‌شود که علت آن از اطراف سینه و ریه است.

درد اطراف سینه و پهلو (سینه ‌پهلو)

گاهی اوقات حجاب‌های درونی و پرده‌های نازک‌ اندام‌های داخلی و ماهیچه‌های سینه و اطراف سینه و دنده‌ها به ورم‌های خونی دچار می‌شود که به این بیماری شوصه، برسام، یا سینه‌پهلو می‌گویند. سینه ‌پهلو بیماری است که در یکی از اندام‌های زیر به وجود می‌آید:

1. ماهیچه‌های آستر سینه
2. حجاب آستر سینه
3. حجاب حاجز
4. ماهیچه‌های رویه داخلی
5. حجاب خارجی
6. اگر بیمار در روز اول بیماری خلط چرکی آبکی و نرسیده را تف کرد انتظار می‌رود که ورم سینه ‌پهلو در روز چهارم پخته شود و در روز هفتم بحران بیماری شروع شود.
7. اگر ورم در روز چهارم نپخت یا بیمار در روز اول آن کار را نکرد بحران به روز یازدهم یا چهاردهم انتقال پیدا می کند.
8. اگر تا چهار روز بیمار چیزی را مانند تُف آبکی و نرسیده بیرون نریخت سپس شروع به این کارکرد و تف (خلط) شبیه به ماده پخته بود باید حالت میانه دو بحران را در نظر گرفت.
9. اگر در بیمار نیرومندی، اشتهای کامل و نبض احساس می‌شود ولی از پخته‌شدن بیماری خبری نیست، بیماری طول می‌کشد ولی امید به‌ سلامتی هست.
10. اگر بیمار ضعیف بود و تا روز هفتم خبری از ماده تف کردنی (خلط) نبود و با تف فقط خلط ساده‌ای بود بدان که خلط به این سرعت نمی‌رسد و احتیاج به زمان طولانی دارد تا برسد و تا آن زمان بیمار توان خود را از دست می‌دهد و شاید تا روز چهاردهم بمیرد چون مرضی بسیار سخت در کمین اوست طولانی ‌مدت‌ترین بحران سبک در بیماری سینه ‌پهلو چهارده روز است البته شاید به بیست روز هم بکشد تا این مدت بهتر است دارو به بیمار بدهید تا خوب شود.

ذات‌الریه

ورم گرمی است که در ریه شکل می‌گیرد علت به وجود آمده آن:

1. ماده ورم به خودی خود به وجود آمده باشد.
2. ریزش کرده ها از بالا به ریه رسیده اند.
3. ماده خفه‌ کننده، تحلیل رفته و باعث ورم در ریه شده است.
4. بیماری ذات‌الریه به‌ جای بیماری سینه ‌پهلو آمده باشد ماده ورم ذات‌الریه خلط می‌باشد و اکثراّ بلغمی است و به ‌ندرت پیش می‌آید که خلط آبکی در آن گیر کند شاید اتفاق بیفتد ماده ورم ذات‌الریه خون (دم) باشد یا از نوع مواد باد سرخی باشد که مرگبار و کشنده است.

نشانه‌های ذات‌الریه

1. تب سخت و شدید
2. گرم بودن نفس
3. تنگی نفس بسیار شدید
4. احساس سنگینی زیاد
5. حالت کشیدگی در سراسر سینه وجود دارد
6. دردی که از سینه به اطراف دندهٔ پهلوی استخوان چنبر و تا پشت می‌رسد
7. احساس تپیدن در زیر شانه و زیر استخوان چنبه و زیر پستان که ممکن است این تپش دائمی باشد یا اینکه فقط در هنگام سرفه کردن روی دهد
8. بیمار فقط میتواند به پشت دراز بکشد.
9. زبان بیمار در ابتدا سرخ و سپس سیاه می شود.
10. رنگ چهره سرخ می شود و خود چهره ورم می کند.
11. بر اثر تب، نفس بلند و سریع است.
12. برافروختگی چشم و سنگینی در حرکت آن واضح می گردد.
13. سنگینی در پلک های چشم وجود دارد.
14. ورم در قرنیه چشم وجود دارد
15. در حدقه چشم برآمدگی دیده می شود
16. گردن‌کلفت‌تر می‌شود
17. بی‌اراده می‌خوابد.
18. دست‌وپای بیمار سرد می‌شود.
19. نبض بیمار موجی و نرم است.

ورم سخت در ریه

علامات

1. تنگی نفسی که هر روز زیادتر می‌شود
2. احساس سنگینی
3. آب دهان کمتر و تف کردن کمتر می‌شود
4. سرفه خشک و متوالی
5. احساس حرارتی کم در سینه وجود دارد

ورم سست در ریه

1. تنگی نفس همراه با تف کردن بسیار(یعنی احتمال خلط زیاد در سینه است)
2. احساس رطوبت در سینه
3. رنگ چهره به رنگ سرب می شود

جوش در ریه

1. احساس سنگینی شدید
2. تنگی نفس
3. احساس حرارت در سینه
4. نفس‌نفس زدن سریع و پیاپی
5. التهاب درد سینه

آب در سینه

علامات

1. عرق کردن
2. تب ملایم
3. ورم کردن دست
4. تباهی نفس
5. تف کردن آبکی

ورم یا زخم قصبه

علامات

1. تب ملایم و ضعیف
2. احساس تپش در وسط کمر
3. احساس درد کم و سبک در قصبه
4. خارش بدن
5. خشن و غلیظ شدن صدا
6. اگر تبدیل به جوش های چرکین شود و چرک کند،بویی همچون بوی ماهی از آن به مشام می رسد.
7. تف کردن کم است.

قرحه های سینه و ریه

1. قرحه سینه‌ای که از همه خطرناک‌تر است و خونابه و عفونت در سینه نمی ماند و به فضای سینه جاری می شود از بدترین نوع قرحه است
2. قرحه در قصبه ریه، همان سل است
3. قرحه حجاب اگر داخل حجاب سینه شود دیگر به ‌هیچ ‌وجه جوش نمی‌خورد و بسیار خطرناک است.

سل

چنین کسانی آمادگی برای این بیماری دارند:

1. کج قامتان سینه تنگ
2. کسانی که گردنی دراز و متمایل به سمت جلو دارند
3. کسانی که کم مو و سفید پوست هستند
4. کسانی که طبیعتی سرد دارند (سرد مزاج‌اند)
5. کسانی که سن آنها بین 18 تا 30 است
6. کسانی که در مناطق سردسیر سکونت دارند

نکته: این اشخاص باید از خوردن غذاهای تند و تیز و فریاد کشیدن، پکری زیاد و جهیدن بسیار پرهیز کنند.

نشانه‌ها

1. تبی که دائم و همیشگی است و با غذا خوردن حرارت تب بالا می‌رود (که به تب دق نیز مشهور است)
2. شاید تب های دیگری با تب (دق) مخلوط شوند از جمله تب نوبه، تب چهار روز یکبار که از همه بدتر است
3. بیمار به ‌صورت دائم عرق می‌کند.