عسل طبیعی گون با کیفیت عالی

عسل گون حاصل شهد گل، گیاه گون است

گَوَن گیاهی وحشی از تیره نخود است که به صورت خود رو در کوهپایه های غربی ایران می‌روید. در دشت های ایران بیش از دویست گونه از این گیاه وجود دارد ارتفاع این گیاه به 75 سانتیمتر و گاهی تا یک متر می‌رسد. گلهای گون معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید و نزدیک به انتهای شاخه‌های گل دهنده قرار دارند و دارای شهد فراوانی هستند.

کتیرا محصول اصلی گیاه گون است که از ترشحات صمغی خشک شده حاصل از تراوشات ساقه گیاه است و در محصولات آرایشی و بهداشتی، ژل های مو و شامپو ها کاربردهای فراوانی دارد.

این عسل با توجه به گلوکز پائین یکی از عسل های طبیعی توصیه شده برای افراد دیابتی است. عسل گون زرد حاصل شهد گل، گیاه گون است. این عسل با توجه به گلوکز پائین یکی از عسل های طبیعی توصیه شده برای افراد دیابتی است. از خوراکی های مفید و سالم می باشد که جایگاه ویژه ای در بین سایر خوراکی ها دارد این محصول در بسیاری از شهر های کشور توسط زنبورداران حرفه ای پرورش می‌یابد عسل گون زرد از مرغوب ترین و بهترین انواع عسل در کشور می باشد که شهرت و آوازه بی نظیر بهره‌مند است این محصول به صورت کاملا ارگانیک و طبیعی توسط زنبورداران تهیه می‌شود منبعی مملو از مواد معدنی و ویتامین های مورد نیاز بدن میباشد و در درمان بسیاری از بیماری های روحی و جسمی موثر است. عسل گون اصل طعم و عطری بسیار عالی و فوق العاده دارد به طوری که هنگام خوردن طعم شکر یا نبات را در آن حس نمی‌کنیم بلکه طعمی خاص و ویژه دارد عسل گون زرد به رنگ زرد براقی است و شفافیت بی‌نظیری برخوردار است این محصول غلظت بسیار بالایی دارد به طوری که کاملاً  چسبنده می باشد. شکرک نمی‌زند ماندگاری و دوام بالایی دارد و پس از گذشت زمان طبیعت رنگ عسل تغییری نمی‌کند.

عسل گل زرد خواص درمانی بسیار زیادی دارد و در درمان بسیاری از بیماری‌های جسمی روحی مفید و موثر است این خوراکی خوشمزه در درمان کم خونی، دیابت، تومور مغزی، سلامت قلب، تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به هضم غذا، رفع گرفتگی صدا بسیار مفید و موثر است به کسانی که سلامتی شان برایشان مهم است توصیه می‌شود از این عسل خوش طعم استفاده نمایند.

گَوَن گیاهی وحشی از تیره نخود است که به صورت خودرو در کوهپایه های غربی ایران می‌روید. در دشت های ایران بیش از دویست گونه از این گیاه وجود دارد ارتفاع این گیاه به 75 سانتیمتر و گاهی تا یک متر می‌رسد. گلهای گون معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید و نزدیک به انتهای شاخه‌های گل دهنده قرار دارند و دارای شهد فراوانی هستند. کتیرا محصول اصلی گیاه گون است که از ترشحات صمغی خشک شده حاصل از تراوشات ساقه گیاه است و در محصولات آرایشی و بهداشتی، ژل های مو و شامپوها کاربرد های فراوانی دارد.

مشخصات گیاه گون

گیاه گون در مدت کوتاهی می‌تواند حدود یک تن بذر در هکتار تولید نماید. جوانه زدن آن بسیار سهل صورت می‌گیرد ولی گاهی در جوانه زدن بی‌نظمی مشاهده می‌شود. گیاهان این گونه دارای رشد سریع و دوام چند ساله بوده با بذر پاشی طبیعی می‌تواند تکثیر پیدا کند. برخی از آنها در تابستان خشک می‌شود. ولی عده‌ای از بوته ها در پاییز ساقه های جدیدی تولید و حتی در زمستان گل می‌کند. (هرچند بنا به شنیده‌ها برخی از گونه‌های گون سمی می‌باشند). این گونه‌ی گون باعث بروز هیچ‌گونه مسمویتی نمی‌شود و گوسفندان از آن با رغبت تغذیه می‌کنند.

انواع گون

• Astragalus kotschyanus
• Astragalus chaborasicus
• Astragalus teheranicus

حدس زده می‌شود که بیش از 100 گونه گون (.Astragalus spp) در ایران وجود داشته باشد. نیمی از آنها به وسیله‌ی احشام چرا شده و این گیاهان از نباتات علوفه‌ای خانواده لگومینوز بشمار می‌آیند. عده‌ای عقیده دارند که تعداد گونه ای گون به بیش از 70 نوع می‌رسد. تقریبا تمام گون انواع گون خوش‌خوراک می‌باشند. گیاهان این انواع بسیار گوناگون است. برخی علفی و یا چوبی بدون ساقه و بعضی دیگر دارای ساقه‌ی کوتاه در روی زمین هستند. و بالاخره عده‌ای دارای ساقه های خوابیده روی زمین یا راست می‌باشد.

اغلب انواع مذکور در فوق را می‌توان در مراتع ایران پیدا نمود. اکثر این گونه های گون در یک محل متمرکز است. از آنجایی که تا کنون این گونه ها به‌وسیله‌ی گیاه‌شناسان توصیف نشده است طبقه‌بندی آنها بسیار مشکل می‌باشد. در گروه Cercidothrix بخش Onobrychium (دارای گل هایی با گل‌آذین متراکم و میوه‌های کوتاه) و Ornithopodium (دارای گل هایی در روی سنبله مرکب غیر متراکم با میوه‌های بلند)‌ گونه‌ها، واریته و اکوتیپ هایی وجود دارد. دامنه‌ی پراکندگی آنها از آذربایجان تا فارس از شمال تا خراسان می‌باشد.

مناطق رویش

کوه های زاگرس مرکزی (کوهرنگ، زردکوه، بازفت)  گون ها دارای ساقه‌های پهن و خوابیده روی زمین است. برخی از آنها در مراتع طبیعی نواحی کوهستانی کشور که بیش از 200 میلیمتر بارندگی سالیانه دارد یافت می‌شود. این گیاهان معمولا در برابر چرای مفرط مقاوم می‌باشند. گونه های مختلفی از گون در مناطق مختلف ایران مانند نواحی رود سر و جنوب غربی تهران یافت می‌شود. به این گیاهان و بوته‌ها به خاطر امکان کشت مخلوط با نباتات گرامینه مانند علف پشمکی (Bromus tomentellus) جهت احیاء مراتع دائمی بایستی توجه بیشتری مبذول داشت.