کتاب میوه دل نمی خوایم

 در مقدمه آمده است: در کتاب حاضر تلاش شده که یکسری از واقعیات عقلی و دینی که معارض با تخیل اشتباه تحدید نسل است، برای مخاطب فقط تبیین شود و نتیجه گیری عملی آن با مخاطب است که ملت عزیز ایران می‌باشد. ما به عنوان مسلمانی که  اعتقاد داریم دین مبین اسلام در تمام مسائل انسانی پاسخگوست از شیوه ورود به سرویس بهداشتی تا مباحث کلان مدیریت کشور و سیاست خارجی، معتقدیم در مورد فرزندآوری هم دستورات و توصیه هایی نموده است.

برخی از عناوین این کتاب عبارتند از:

بحران کاهش جمعیت در کشور

فرزندان و آینده پدر و مادر

حوصله نداریم

جوجه کشی چرا؟

فرزند کم طبیعیست

میوه هووی ما

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

الان دشمن اوج قدرت ما را نشانه گرفته است؛ اوج قدرت ما اکنون و دهه های آینده چیست؟ (نیروی انسانی). جامعه ای که نیروی انسانی ندارد، از اولیات و ابتدائیات هم بی بهره است؛ برعکس، کشوری با داشتن نیروی انسانی وافر مثل چین؛ در اوج است هم از نظر اقتصادی و هم سیاسی. اگر ضرورت این مساله روشن شد، دیگر مجالی برای کم کاری باقی نمی‌ماند.

جالب است اگر بعضی ها مطلع شوند که مثلا دوستشان یا خویشاوندشان علی رغم داشتن خودروی شخصی، اقدام به خرید خودروی دیگری کرده است، نه تنها به او نمی‌گویند: مگر در خانه استبل راه انداخته ای و می‌خواهی این اسب و الاغ ها را نگه داری، بلکه به او شادباش و تبریک هم می‌گویند، در حالی که اگر متوجه شوند خداوند به او فرزند چهارم یا پنجمی عطا فرموده است بلافاصله زبان به طعنه می‌گشایند و از این گل بهاری فرود آمده از بهشت, تعبیر به جوجه و جوجه کشی می‌کنند.

چه شیرین است این انصاف و ادب و چه زیباست این ایدئولوژی و بینش اشتباه!! که حاضر نیست اسم حیوان بر خودروی سواری بگذارد ولی تحفه  الهی طفل معصوم را جوجه حساب می‌کنند.

(کتاب میوه دل نمی خوایم / صفحه 54 و 55 ).