دلیران دریا

غواصان شهید

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق                                غرق گشتند و نگشتند به آن آلوده

دُردانه‌های به میهن بازگشته

ورود پیکرهای مطهر شهدای غواص به کشور بعد از گذشت 29 سال از شهادتشان سرآغاز یک موج بود. یک موج مردمی سرشار از عواطف و احساسات پاک نسبت به شهدای هشت سال دفاع مقدس. روز بعد تیتر غواصان شهید برجسته‌تر از سایر تیترها در سایت‌ها و گروه‌های خبری درخشید. شاید پیدا شدن تعداد زیادی از شهدا با دستانی بسته آن هم کیلومترها جلوتر از خط مقدم عملیات، باعث جریحه‌دار شدن احساسات مردم غیور ایران شد. شاید هم کشف آنها در گورهای دسته جمعی باعث قلیان احساسات پاک آنان شد. شاید هم حقیقت به اسارت گرفته شدن تعدادی از رزمندگان غیور این سرزمین ماجرای آن را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت. آنچه مهم است این است که این ماجرا بار دیگر توانست مظلومیت شهدای هشت سال دفاع مقدس را به یاد مردمی آورد که شاید سال‌ها در میان روزمرگی‌های خود این واقعیت‌های جنگ را فراموش کرده بودند.

طی عملیات شناسایی هویت پیکر مطهر این شهدا در معراج شهدای مرکز، هویت بیش از 50 شهید احراز شد که پیکر این شهدا غواصان و خط‌شکنانی مربوط به 4 یگان: 25 کربلا، 41 ثارالله علیه‌السلام، 14 امام حسین علیه‌السلام و 7 ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بودند. نهایتاً اکثر شهدا در 25 شوال برابر با 20 مرداد 94 مصادف با شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام در استان‌های خوزستان، مازندران، اصفهان، گلستان و کرمان تشییع و به خاک سپرده شدند. 10 شهید از استان اصفهان، 10 شهید از استان کرمان، 7 شهید از استان مازندران، 6 شهید از استان خوزستان، یک شهید از استان البرز و... شهدایی بودند که شناسایی و با نام و نشان به خاک سپرده شدند و مابقی نیز به صورت گمنام در سیل خروشان احساسات پاک مردم و در بهترین نقاط از شهرهای مختلف این دیار تشییع و خاکسپاری شدند.

عملیات کربلای ۴

بعد از دو عملیات موفقیت‌آمیز والفجر۸ و کربلای۱، دشمن تمام توان داخلی و خارجی خود را جمع کرد تا ببیند ایران برای عملیات بعدی خود (کربلای ۴) چه برنامه‌ای خواهد داشت.

با اینکه «پیچیدگی‌های زمین» و «عبور از رودخانه» دو مسئلۀ سخت پیش روی رزمندگان اسلام در جریان عملیات کربلای۴ بود، ارتش بعث عراق قبل از انجام عملیات کربلای۴، علاوه بر آنکه تمام توان داخلی خود را تجمیع کرد، به سراغ «منافقین»، «برخی عوامل خودفروخته گروه‌های سیاسی ایران» و همچنین «سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و برخی دیگر از کشورها» رفت و از آنها برای نشت اطلاعات این عملیات بهره برد.

بعد از آنکه عملیات کربلای۴ در ظاهر شکست خورد، دشمن بسیار مغرور شد؛ آنها جشن‌های زیادی گرفتند و درجات زیادی به عنوان تشویقی به فرماندهان ارتش بعث داده شد.

چون عمده نیرو‌های ما در آن مقطع نیرو‌های «مردمی» بودند، باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن عملیات بعدی (کربلای۵) را طراحی می‌کردیم. بعد از عملیات کربلای۴، ما به شدت بر روی نقاط قوت و ضعف خود کار کردیم و با جلسات متعددی که برگزار شد و بحث‌های گوناگون و منسجمی که مطرح کردیم، قرار بر این شد که ظرف مدت بسیار کوتاهی عملیات کربلای۵ طراحی شود. در همان زمان، ارتش بعث عراق کارشناسان نظامی آمریکا، شوروی، انگلیس و آلمان را به شلمچه برد و این کارشناسان نظر دادند که زمین شلمچه به لحاظ پدافندی بسیار مطمئن است؛ آنها می‌گفتند شلمچه هم دارای پدافند‌های طبیعی پیچیده و هم دارای پدافند‌های مصنوعی است؛ اعتقاد داشتند هیچ کس نمی‌تواند از آن رد شود، ولی رزمندگان ما در شب نوزدهم دی ماه سال ۶۵ از زمین شلمچه عبور کردند.

۲۹ سال بعد

۲۹ سال پس از عملیات کربلای۴ که عده‌ای آن را «مقدمه پیروزی در عملیات کربلای۵» نامیدند، در روز ۲۶ خرداد ۱۳۹۴، مردم تهران در تشییع پیکر مطهر ۲۷۰ شهید مربوط به این عملیات، سنگ تمام گذاشتند. سنگ تمامی از جنس «قدردانی» و «ادای دین». قدردانی از مدافعان جان، مال و ناموس کشور و ادای دین به خون شهدایی که برای عزت اسلام و ایران، همه هستی خود را در طبق اخلاص گذاشتند.

حضور چند صد هزار نفری و آگاهانه مردم تهران در مراسم تشییع شهدای عملیات کربلای ۴، تا چند روز خبر اول بسیاری از رسانه‌ها بود. اقشار مختلف مردم با گرایش‌ها و سلایق گوناگون آنچنان با جان و دل برای تشییع شهدا به میدان بهارستان آمده بودند که گویی قرار بود نزدیکترین عضو خانواده‌شان تشییع شود. شاید هیچ کس فکر نمی‌کرد استقبال از ۲۷۰ شهید والا مقام تازه تفحص شده به اندازه‌ای شلوغ باشد که برخی بانوان از شدت فشار مردم از هوش بروند.

در پی تشییع باشکوه و غیرتمندانه‌ی پیکر مطهر ۲۷۰ شهید دوران دفاع مقدس با حضور پرشکوه و حماسی مردم تهران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پیام تقدیر و سپاس صادر کردند. ایشان در این پیام اظهار داشتند:

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
صلوات و سلام خدا بر شهیدان عزیز که مشعل توحید را با ایثار خود بر فراز میهن اسلامی برافروختند، و صلوات و تحیّات خدا بر شهیدان مظلوم غوّاص که با ظهور و حضور خود، این فروغ خاموش نشدنی را مدد رساندند و پرچم یاد‌های عزیز و گران‌بها و ذخیره‌های معنوی ملّت را با شکوهی هرچه تمام‌تر در کشور برافراشتند.

سلام بر دست‌های بسته و پیکر‌های ستم‌دیدۀ شما؛ و سلام بر ارواح طیّبه و به رضوان الهی، بال‌گشوده‌ی شما. سلام بر شما که بار دیگر فضای زندگی را معطّر و جان زندگان را سیراب کردید؛ و سپاس بی‌پایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظه‌های نیازِ این ملّتِ خداجوی و خداباور، بشارت‌های تردیدناپذیر را بر دل‌های بیدار نازل می‌فرماید و غبار‌ها را می‌زداید؛ و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه، مسئولیّت‌پذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی می‌شناسید و می‌نوشید و پاسخ می‌گویید.

حضور پُرمضمون امروز شما در تشییع این دُردانه‌های به میهن بازگشته، یکی از به یادماندنی‌ترین حوادث انقلاب است؛ رحمت خدا بر شما، و سپاس بی‌حد از خدای مالک دل‌ها، و سلام بی‌پایان بر حضرت بقیّةالله روحی فداه که صاحب این ثروت عظیم است.

والسّلام علیکم و رحمةالله‌

سیّد علی خامنه‌ای‌

۲۶ خرداد ۱۳۹۴

و اما نحوه به شهادت رسیدن شهدای غواص

یکی از همرزمان شهدای غواص دربارۀ نحوۀ به شهادت رسیدن ‌غواصان گفت: «دست و پای ‌غواصان را بسته و به همراه دو بلوک ‌آنها را به داخل آب می‌انداختند و ‌یک کابل برق را هم ‌پس از جریان یافتن برق ‌‌داخل آب می‌انداختند.»

فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح ‌‌ نیز اضافه کرد: «برخی پیکرهای مطهر این شهدا زمانی که کشف شد، هیچ جراحتی نداشتند و متوجه شدیم که آنها زنده به گور شدند.»