شوق دیدار

آشنایی با زندگی حضرت معصومه سلام الله علیها

تولد حضرت فاطمه معصومه

نام شریف ایشان، فاطمه و مشهورترین لقب ایشان معصومه علیها السلام است. پدر بزرگوارشان، امام هفتم حضرت موسی بن جعفرعلیه السلام و مادر مکرمه ایشان حضرت نجمه خاتون علیها السلام نام دارند. حضرت نجمه خاتون علیها السلام مادر امام رضاعلیه السلام نیز هستند.بر این اساس امام رضاعلیه السلام وحضرت معصومه علیها السلام از یک مادر، برادر و خواهر می باشند.

بشارت ولادت

سال ها قبل از تولد ایشان امام صادق علیه السلام درباره مقام و منزلت ایشان چنین فرمودند:”برای خدا حرمی است که آن مکه می باشد و برای رسول خدا صل الله علیه وآله و سلم حرمی است که آن مدینه و برای امیرالمومنین علیه السلام حرمی است که آن کوفه می باشد و برای ما حرمی است که آن قم می باشد. به زودی فرزندی از فرزندان من به نام فاطمه در آن جا دفن می شود؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود”.

هجرت حضرت

یک سال بعد از هجرت امام رضاعلیه السلام حضرت معصومه علیها السلام برای دفاع از امامت و ولایت امام رضاعلیه السلام و به شوق دیدار برادرش به همراه عده ای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت نمودند. در مسیر عبور، مردم از آنها استقبال می کردند و حضرت معصومه علیها السلام نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب علیها السلام پیام مظلومیت وغربت برادر گرامی شان، امام رضاعلیه السلام را به مردم رسانده، مخالفت خود و اهل بیت علیها السلام را با حکومت حیله گر بنی عباس اظهار می فرمودند.

رنج و مشقت حضرت

کاروان به شهر ساوه رسید و عده ای از مأموران حکومت که به ساوه آمده بودند، با کاروان حضرت به جنگ پرداختند که تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند و حتی به نقلی، حضرت فاطمه معصومه علیها السلام را نیز مسموم کردند.

حضرت فاطمه معصومه علیها السلام که به سبب اندوه و غم زیاد این ماتم و مسمومیت از زهر جفا مریض شده بودند و دیگر امکان ادامه راه به سوی خراسان را نداشتند. راهی شهر قم شدند؛ زیرا از پدر بزرگوارشان شنیده بودند که شهر قم مرکز شیعیان ما است.

ورود به شهر قم

مردم شهر قم وقتی خبر حرکت آن حضرت را به شهر قم شنیدند، به استقبال ایشان شتافتند و عده فراوانی از مردم، پیاده و سواره به محضر ایشان رسیدند و در روز 23 ربیع الاول سال 201 هجری قمری  شهر قم به قدوم مبارک حضرت فاطمه معصومه علیها السلام زینت یافت.

ایشان هفده روز در قم زندگی کردند و سرانجام پیش از روشن شدن دیدگان مبارکشان به دیدار برادر، با اندوه فراوان دیده از جهان فرو بستند.

مردم قم نیز با تجلیل فراوان پیکر پاک ایشان را تشییع کردند و در محل کنونی به خاک سپردند.