سنگ دُر با طرح علی حبه جنة

Pearls

آنچه در این بخش می‌آید ترجمه برخی از اشعار امام شافعی است:

زمانی که در مجلسی یاد علی و فاطمه و حسن و حسین می‌شود، بعضی از دشمنان به خاطر آنکه مردم را از ذکر و یاد آل محمد منصرف کنند، ذکر دیگری به میان می‌آورند. پس یقین کنید آن کس که مانع ذکر این خانواده می‌شود زاده زن بدکاره است. آنها روایات بلند و طولانی نقل می‌کنند تا ذکر على و فرزندان او در میان نیاید و گفته می‌شود ای قوم از این سخنان بگذرید؛ زیرا این سخن رافضی‌هاست (من که امام شافعیه هستم) بیزاری می‌جویم به سوی خدا از مردمی که رافضی بودن (و دوری از حق) را در دوستی فاطمه می‌بینند. صلوات پروردگارم بر آل رسول باد و لعنت خداوند بر این نوع جاهلیت (یعنی لعنت بر کسانی که دوستان آل محمد الله را روگردان از حق می‌خوانند). (شیخ سلیمان قندوزی حنفی در «ینابیع المودة» ص329، باب 62 از دیوان شافعی)

«على حبه جُنة

إمام الناس و الجِنة

وصی المصطفى حقا

قسیم النار والجَنة

دوستی علی سپر آتش دوزخ است. او امام انسان‌ها و جنیان است. او در حقیقت وصی مصطفی(ص) و قسمت کننده بهشت و دوزخ است.

به من گفتند رافضی شدی (از حق روگرداندی). گفتم هرگز دین و اعتقاد من رفض نیست، لیکن دوست می‌دارم بدون شک بهترین امام و بهترین هادی را. اگر معنی رفض دوستی وصی پیغمبر (علی بن ابی طالب) است پس بدرستی که من رافضی‌تر از همه مردم هستم».( شیخ سلیمان قندوزی حنفی در «ینابیع المودة» ص330)

وقتی که مردم را غرق در دریای جهل و گمراهی دیدم به نام خداوند متعال در کشتی‌های نجات که آنها خاندان رسالت و اهل بیت خاتم الانبیاء بودند تمسک جستم و به حبل الله که دوستی آن خاندان جلیل است، چسبیدم. همچنان که به ما امر شده که به آن حبل الله تمسک جوییم، زمانی که دین را به هفتاد و سه فرقه متلاشی نمودند. چنانکه در اخبار به روشنی نقل گردیده، فقط یکی از آنها حق است و باقی بر باطل هستند. بگو به من ای کسی که اهل خرد و دانشی آیا خاندان رسالت و آل محمد در فرقه‌های باطل می‌باشند یا با فرقة حق‌اند؟ اگر بگویی با فرقه حق هستند، پس کلام ما و شما یکی است و اگر بگویی با فرقه باطل و هلاک شدگان هستند، قطعا از راه مستقیم منحرف شده‌ای و در نتیجه بدان که آن خاندان جلیل قطع بر حق و با حق و در طریق مستقیم شستند. من هم راضی شدم به آنها و به اختیار طریقه ایشان را قبول کردم که خداوند سایۀ آنان را بر سر من پاینده و جاوید بدارد. من راضی شده به امامت على و اولاد او نیز که بر حق هستند و تو در آن فرقه باطل باش تا روزی که کشف حقیقت شود. (شب‌های پیشاور، ص227)

وقتی که بزرگان و اندیشمندان، در حل مشکلی به بن بست می‌رسیدند، می‌دانستند باید به «علی» مراجعه کنند، به خدمت دوست بروند و از او یاری بخواهند. همان دوستی که پیامبر خدا همواره، صحت داوری‌هایش را تأیید می‌فرمود.