سنگ کهربا

کهربا

سنگ کهربا

کهربا شیرۀ فسیل‌شدۀ درخت است که به دلیل رنگ زیبایش برای ساخت اشیای تزئینی و جواهر به کار می‌رود.

کهربا در واقع صمغ درختان سوزنی از گونۀ کاج در جنگل‌هایی است که بعد‌ها به زیر آب دریا‌ها رفتند و پس از حداقل ۵۰ میلیون سال آن چنان سخت گردید که اکنون به عنوان سنگ کهربا شناخته می‌شود و به ما تصویری از جهان پیش از تاریخ را نشان می‌دهد، چرا که درآنها قطعاتی از زمین، حشرات، گیاهان و حتی پستانداران کوچک به دام افتاده روزگاران پیش از تاریخ نیز یافت می‌شود.

عمده کهربای جهان عمری بین ۳۰ تا ۹۰ میلیون سال دارد.

تقریباً از دوران پارینه سنگی این سنگ‌ها در مناطق مختلف شمال اروپا و عمدتاً به‌طور شناور در سواحل شنی یافت می‌شوند.

ساحل‌های شنی مسطح و آب شور دریا جایگاه مناسبی برای شناورشدن سنگ کهربا هستند.

نیرو‌های عظیم نهفته در موج‌های ساحلی تنها مقاوم‌ترین سنگ‌ها که از کیفیتی عالی برخوردارند را باقی می‌گذارند.

در برخی افسانه‌ها آن را اشک وال‌ها نامیده‌اند و بعضی به آن لقب "طلای دریاها" داده‌اند.

امروزه این سنگ (در مناطقی که لایه‌های رسوبی تشکیل شده‌اند) در عمق ۵۰ متری به اصطلاح زمین‌های آبی رنگ یافت می‌شود.

از یک متر مکعب خاک حداکثر ۷۵۰ گرم سنگ کهربای خام به دست می‌آید و از این مقدار فقط ۲۵ درصد در تولید سنگ‌های تزیینی به کار برده می‌شود.

بزرگ‌ترین و زیباترین اثر هنری که تاکنون با سنگ کهربا خلق شده، "اتاق کهربا" در سنت‌پترزبورگ روسیه است که پادشاه پروس فریدریش ویلهلم اول معروف به سربازشاه به پطر کبیر تزار روسیه هدیه کرد.

یونانیان این سنگ را "سنگ برق" می‌نامیدند، چراکه با سایش در آن الکتریسیتۀ ثابت ایجاد شده و خاصیت مغناطیسی می‌یابد. از این روست که در زبان فارسی بدان کهربا (کاه ربا) می‌گویند.

به این سنگ نام‌های دیگری هم داده‌اند که از آن جمله می‌توان از اَمبر، سنگ چشم، طلای بالتیک، کوپال، الکترون، گلساریا، گلسوم، ساکریوم، سنگ مایع، سنگ خورشید و سنگ شمال یا سوکینوم یاد کرد.

تسبیح کهربا با دانه‌های خیلی درشت و زرد رنگ از نوعی فسیل دریایی ساخته شده و نوع آلمانی آن از همه معروف‌تر است.

وقتی انگشت خود را روی تسبیح کهربا مالش دهید، کم‌کم گرم می‌شود و با پخش بوی لیمو از خود فضا را معطر می‌کند.

ریشۀ نام کهربا

کهربا در لغت از دو واژۀ کاه و ربا ساخته شده است و به معنای ربایندۀ کاه است. این معنا به این دلیل برای این ماده به کار می‌رود که به هنگام مالیده شدن آن به یک پارچه یا امثال آن، در سطح کهربا الکتریسیته ساکن القاء می‌شود و این الکتریسیته ساکن باعث ربایش کاه می‌گردد.

کهربا در نگاه کانی‌شناسی

کهربا در گروه سنگ‌های اورگانیک (منشأ گیاهی، حیوانی) قرار دارد. در دوران قدیم زمین‌شناسی به صورت صمغ از درختان کاج مخروطی شکل به نام (پیتوس-سوکسینیفرا) خارج شده و پس از خشک و سخت شدن به صورت فسیل و سنگ درآمده است.

اصالت کهربا

سنگ کهربا بسیار سبک و از وزن خالص حدود ۱/۰۸ گرم در هر سانتی‌متر مکعب برخوردار است. به همین دلیل در آب‌های شور شناور می‌ماند. این سنگ اشتعال‌زا می‌باشد. در اثر سایش ذرات غبار و تکه‌های پارچه و خرده کاغذ را به خود جذب می‌کند و با مالش پس از اندک زمانی بوی خاص صمغ از آن استشمام می‌شود.

بنابر قانون مصوب ۱۹۳۴ دو نوع سنگ کهربا به رسمیت شناخته شد‌ه‌اند: کهربای طبیعی و کهربای فشرده (پرسی). گونۀ فشردۀ آن درواقع ذرّات و ریزه‌های کهربای طبیعی هستند که ابتدا گرم و ذوب شده و بدون مواد پیوند دهندۀ دیگر سخت می‌گردند. برخی کهربا‌های پرسی حتی رنگ‌آمیزی هم می‌شوند. کوپال نیز صمغی سخت شده است، اما نه با قدمتی بیش از یک میلیون سال.

دیگر سنگ‌های همرنگ با کهربا غالباً مواد پلاستیکی هستند، نه کهربای طبیعی. معروف‌ترین سنگ کهربا که طبیعی‌ترین آنها نیز شمرده می‌شود، کهربای معروف به بالتیکی است.

ترکیب شیمیایی کهربا

کهربا از انواع ناهمگونی از مواد رزینی (صمغی) تشکیل شده که کمابیش در الکل، اتر و کلوروفرم محلولند و همچنین مواد نامحلول. فرمول کلی کهربا C. ۱۰ H. ۱۶ O. است.

سختی کهربا

سختی کهربا در مناطق مختلف تفاوت‌هایی دارد؛ کهربا‌های جوان‌تر، نرم‌تر از آنهایی هستند که مدت‌های طولانی زیر خاک مدفون بوده‌اند.

معادن بزرگ کهربا در جهان

کشور‌های ایتالیا، جمهوری دومینیکن، رومانی، برمه، چین، کانادا، مکزیک، ژاپن، روسیه و آمریکا دارای معدن کهربا هستند. بزرگ‌ترین معدن کهربا در غرب کالیمینگراد در روسیه در عمق ۳۰ متری زمین در زیر شن و ماسه است.

رنگ کهربا

سنگ کهربا را در بیش از ۴۰۰ رنگ مختلف می‌توان مشاهده کرد؛ از سفید تا زرد، کرم، قهوه‌ای و قرمز و از خاکستری تا سیاه.

عمدتاً کهربا به رنگ کـُنیاکی است که از آن به رنگ کهربایی نیز یاد می‌شود و طیفی از آن در ۹۰ درصد کل سنگ‌های کهربا دیده می‌شود. در کنار این سنگ‌ها، کهربا‌هایی با ترکیب سفید و زرد وجود دارند که جزو با ارزش‌ترین گروه‌ها می‌باشند، چراکه فقط ۱۰ درصد کل سنگ‌ها از آن جمله‌اند. به ندرت سنگ‌های کهربای سبز یا آبی نیز یافت می‌شوند. در واقع خزه، نور و هوا و نیز تعداد حباب‌های هوا در هر سانتی‌متر مکعب، رنگ سنگ را تعیین می‌کنند. کهربا‌های چند رنگ بسیار نادر و از این رو باارزش‌ترند، چراکه این چند رنگی بر تنوع صمغ در آنها دلالت می‌کند.

رنگ کهربایی

این رنگ که در زبان انگلیسی Amber تلفظ می‌گردد، به رنگی بین نارنجی و زرد گفته می‌شود. در صنایع روشنایی این رنگ کاربرد گسترده‌ای دارد، به‌طوری که گاهی اوقات در کنار نور‌های اصلی (آبی، سبز، قرمز) به عنوان کمکی برای ساخت طیف رنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خواص خارق العاده درمانی سنگ کهربا: کهربا از جمله سنگ‌های شفابخش و بسیار متنوع و نیرومند است و عملی شگفت‌انگیز بر علیه آلرژی‌ها، اگزوما و بثورات پوستی دارد.

به طور کلی سنگ کهربا از فسیل صمغ درختان کاج که به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای عسلی است تشکیل می‌شود و حدود ۵۰ میلیون سال قدمت دارد. بهترین و زیباترین این سنگ‌ها در کشورهای لهستان، دریای بالتیک، اورال و سیبری و جمهوری دومنیکن یافت می‌شود.

تأثیر کهربا بر بدن

کهربا از جمله سنگ‌های شفابخش و بسیار متنوع و نیرومند است و عملی شگفت‌انگیز علیه آلرژی‌ها، اگزما و بثورات پوستی دارد. همچنین آلرژی‌هایی که از حیوانات و گرده‌های گل ایجاد می‌شوند و تب یونجه و غیره را شفا می‌بخشد.

این سنگ درد دندان را در بچه‌ها، ناراحتی‌های ریشۀ دندان در افراد بالغ و سایر ناراحتی‌های دهان را درمان می‌کند. التهابات مفاصل، بیماری‌های مزمن، رماتیسم و دردهای کمر و پشت را کاهش می‌دهد. به علاوه این سنگ کمک بزرگی به دردهای ناحیۀ گلو، زکام، تب، دردهای چشم، ‌گوش و عفونت‌های مجرای تنفسی مانند برونشیت، سرفه و آسم می‌کند.

کهربا سوخت و ساز را در بدن افزایش می‌دهد و عملکرد کبد و تیروئید را حمایت می‌کند. زخم‌ها و التهاب‌هایی که در قسمت زانو، ساق پا، تهیگاه (طرف راست یا چپ شکم، مابین آخرین دنده و لگن خاصره؛ پهلو) و ماهیچه‌های بدن صورت می‌گیرند، توسط کهربا درمان پذیرند.

تأثیر کهربا بر روح و روان

این سنگ باعث تمایل ما به درمان بیماری‌ها و حفظ تعادل در بدن می‌شود. کهربا نیروی اراده را افزایش می‌دهد و ما را در درمان پیش از موقع حمایت می‌کند تا آن را بی‌اهمیت فرض نکنیم.

• کهربا یا «سنگ آرامش دهنده» نوعی کریستال است که به اعصاب شخص آرامش می‌بخشد.
• انرژی‌های منفی را از فرد دور می‌کند و او را تشویق می‌کند که زندگی را زیاد سخت نگیرد.
• این سنگ همچنین در طی مراقبت‌های بعد از عمل جراحی می‌تواند آرامش دهندۀ هیجانات و عواطف باشد.
• مهار نمودن انرژی‌های اضافی و خارج کردن انرژی‌های منفی.
• کسب انرژی‌های مثبت و ایجاد آرامش.