عسل طبیعی پنبه کنجد با کیفیت عالی

عسل پنبه چگونه بدست می‌آید

این عسل نوعی عسل ترکیبی است که از شهد گل و همچنین شهد گیاهی (عسلک) که زنبورهای عسل بر روی گیاهان می ‌یابند ساخته می ‌شود. یا همانطور که یک زنبوردار اشاره کرده است: «زنبورهای عسل هم درون و هم بیرون پنبه به دنبال غذا می ‌گردند». گل پنبه جاذب زنبورها بوده و تنها در روزهای ابتدایی شکوفه‌ دهی خود و زمانی که سفید یا کرمی رنگ است، کمی شهد برای زنبورها فراهم می ‌کند. زمانی که رنگ گل تغییر می ‌کند، زنبورها به دنبال جمع‌ آوری انواع دیگر شهد از برگچه ‌های زیر گل و بخش ‌های برگی شکل بر روی پایه گل می ‌روند. آن‌ ها همچنین شهدهایی که از قسمت پایینی برگ ‌ها ترشح شده را نیز پیدا می ‌کنند. عسلک معمولاً بر روی درختان یافت می ‌شود، اما بر روی پنبه و برخی گیاهان دیگر مانند یونجه و گل آفتابگردان نیز می‌ توان آن را یافت. عسلک مایع شیرینی است که پس از تغذیه شته ‌ها از عصاره گیاه، از ساقه آن ترشح می‌ شود و زنبورهای عسل نیز به آن تمایل دارند. به عنوان مثال، در تگزاس سه گونه شته (معروف به شپش گیاه) وجود دارند که معمولاً از گیاه پنبه تغذیه می‌ کنند: شته پنبه، شته لوبیای چشم بلبلی و شته هلو سبز.  طعم عسل جمع‌آوری شده از اندام‌ های شهد ساز برگ گیاه پنبه، با عسل جمع ‌آوری شده از گل‌ ها هیچ تفاوتی ندارد. یک هکتار گیاه پنبه دارای شکوفه، 100 تا 300 کیلوگرم محصول عسل می ‌دهد. گرده افشانی متقابل توسط زنبورها، محصول پنبه را تا 40 الی 56 درصد افزایش می ‌دهد.

گیاه پنبه

پنبه گیاهی از تیره پنیرکیان است که شامل گیاهان کاشتنی گل بامیه، گل ختمی و بامیه می ‌شود. گل ختمی مرداب که بطور خاص زنبورهای درشت را به خود جذب می‌ کند را می ‌توان در امتداد لبه خندق ‌های آبیاری و پهنه ‌های آبی یافت. غوزه‌ های پنبه خود به خود پدید نمی ‌آیند. ابتدا گل‌ های آن‌ ها شکوفا می‌ شود و سپس این غوزه ‌ها ظاهر می ‌شوند که افراد غیر متخصص آن را از قلم انداخته ‌اند، زیرا گل‌ ها تنها 5 یا حداکثر 7 روز عمر می ‌کنند، بطوری که انگار وجود نداشته ‌اند. زمانی که پنبه برای اولین بار شکوفه می ‌دهد، گل‌ ها کاملاً سفید یا کرمی رنگ هستند. طی چند روز بعدی، رنگ شکوفه به صورتی و سپس پیش از خشک شدن و افتادن در عرض یک هفته به قرمز تغییر می ‌کند. کل گل تنها 5 روز عمر می ‌کند. در این مرحله یک غوزه پنبه جای گل را می ‌گیرد و در نهایت شکافته شده و کلاله پنبه سفید از درون آن ظاهر می ‌شود. همانطور که عمر این گل‌ ها بسیار کوتاه است، گل‌ دهی نیز برای تولید پنبه بسیار مهم است، زیرا تنها گل ‌های گرده افشانی کرده می ‌توانند غوزه پنبه تشکیل دهند. گل پنبه هم شامل اندام‌ های نر و هم ماده است و گرده افشانی معمولاً در عرض چند ساعت پس از باز شدن گل سفید رخ می ‌دهد. پنبه یکی از گیاهان اصلی جهت تولید عسل در جنوب ایالات متحده (بطور مثال جنوب ایالت آلاباما) است و این امر به زنبورداران کمک زیادی می ‌کند، زیرا اوقاتی در سال مانند ماه‌ های جولای و آگوست وجود دارند که تقریباً هیچ گیاهی برای شکوفه ‌دهی وجود ندارد. اگر چه پنبه زیادی در آمریکا کشت می ‌شود، ولی نمی ‌توانید عسل پنبه تک ‌گل را در آنجا بسادگی پیدا کنید، زیرا این نوع عسل با عسل گونه‌ های دیگر ترکیب شده و به فروش می ‌رسد. پنبه گیاهی است که ما نمی ‌توانیم بدون آن زندگی کنیم. کلاله سفید رنگ آن به پارچه تبدیل می ‌شود و این موضوع پنبه را گاهی اوقات به چیزی با ارزش ‌تر از طلا تبدیل می ‌کند و علاوه بر عسل پنبه، محصول جانبی دیگری نیز برای پنبه وجود دارد: روغن دانه پنبه. به طور خلاصه، در حالی که پنبه ممکن است جالب ‌ترین محصول برای زنبورعسل نباشد، به اندازه کافی جذاب است که اغلب بر روی گل ‌ها مشاهده می ‌شود. همه گیاهان در جذابیت نسبی خود برای زنبور عسل، بسته به کمیت و کیفیت آن ‌ها در صورتی که شهد و گرده تولید می ‌کنند، تفاوت دارند. به طور مشابه، تمایل زنبورها برای بهره‌ برداری از یک محصول خاص در هر زمان، به انتخاب‌ های موجود در این چشم ‌انداز بستگی دارد که سال ‌به ‌سال تغییر می ‌کند.

مشخصات عسل پنبه

رنگ: کهربایی روشن

عطر و بو: مطبوع، با بوی تند واضح. برخی افراد می ‌گویند که طعم این عسل بیشتر از یک توده نرم، شما را به یاد یک لیموناد نا مطبوع سفت می ‌اندازد. طعم این نوع عسل با توجه به نوع خاک کشت و تنوع گونه پنبه تغییر می ‌کند که محصول شهد زیادی را تحت تأثیر قرار می ‌دهد.

شیرینی: قوی طعم آن پس از خوردن: کمی تند. پس از خوردن این نوع عسل، (مانند زمان خوردن یک فلفل ملایم) متوجه کمی سوزش (خارش) در انتهای گلو خواهید شد.

تبلور (شکرک زدن):  نسبتاً سریع در حدود 4 هفته به دانه‌ های ریز تبدیل می ‌شود. برخی افراد از این اتفاق استقبال می ‌کنند و می ‌گویند که فرآیند تبلور، عسل را خوش طعم ‌تر می ‌کند. این عسل به دلیل این سرعت تبلور بالا، بصورت محصولی ضخیم و قابل پخش کردن به فروش می ‌رسد. هر چند پنبه مناطق زیادی را در ایالات متحده تحت پوشش قرار می ‌دهد، ترکیب عسل در همه این مناطق دارای ارزش یکسانی است. مطابق مقاله وزارت کشاورزی ایالات متحده با عنوان «ترکیب عسل‌ های آمریکایی» که توسط جاناتان دبلیو. وایت در سال 1962 نوشته شده، عسل پنبه بدست آمده در تگزاس، آریزونا و کالیفرنیا تفاوت چشمگیری با یکدیگر ندارند. تنها عسل پنبه کالیفرنیایی کمی ساکارز بیشتری دارد و pH و خاکستر آن کمی پایین‌ تر است. مقادیر میانگین آن ‌ها عبارتند از:

• مقدار آب: 16٪
• لوولوز (مواد قندی): 42/39٪
• گلوکز: 19/36٪
• ساکارز: 16/1٪
• مالتوز: 80/4٪
• مقدار دیاستاز: DU 6/17 (فعالیت دیاستازی پایین)
• pH: 31/4 (در عسل پنبه یونانی 9/3 است)
• اسیدهای آزاد: meq./kg 86/24
• آمینو اسیدهای موجود در گرده پنبه: اسید آسپارتیک، سرین، اسید گوتامیک و ترئونین (این ‌ها آمینو اسیدهای فراوان در شهد گل سه گونه کشاورزی حاصل از دو منطقه هستند.)
• فقط اسید گلوتامیک + گلوتامین، اسید آمینه اصلی موجود در شهد خارج از گل بود. این مواد و مقادیر آنها تحت تأثیر شرایط محیطی تغییر می ‌کنند.

عسل پنبه

مانند گندم سیاه، زغال اخته، خلنگ یا عسل مانوکا، قدرت ضد باکتریایی بالایی دارد. به خاطر داشته باشید که هر وقت صحبت از ترکیب و خواص سلامتی عسل در میان باشد، منظور ما تنها عسل خام تازه است.

عسل پنبه یکی از عسل ‌های خوراکی بسیار عالی است و طعم ملایم آن، زمانی که نیاز به شیرینی لطیف ‌تری در غذاها و شیرینی‌ ها مدنظر باشد، این نوع عسل جزو اولین انتخاب آشپزان است. این عسل با طعم پنیرهای سخت نظیر پارمزان به خوبی تطبیق می ‌یابد، همچنین مکمل بسیار خوبی برای سس مرکبات یا لیموناد یا چای می ‌باشد.

خطرات و عوارض مصرف عسل پنبه

امروزه هیچ نوع پنبه ‌ای وجود ندارد که عاری از آفت کش‌ ها باشد. در حقیقت، پنبه یکی از محصولاتی است که بیشترین استفاده از مواد شیمیایی در جهان بر روی آن انجام می ‌گیرد. امروزه پرورش پنبه نیازمند استفاده زیادی از حشره کش‌ ها، علف کش ‌ها، تنظیم کننده‌ های رشد گیاهان و سایر انواع آفت کش‌ ها می ‌باشد. تمام مواد شیمیایی که بر روی پنبه استفاده می ‌شوند، عبارتند از: علف کش‌ ها، حشره کش ‌ها و موش کش‌ ها، قارچ کش‌ ها و مواد مکمل کشت. از آنجایی که این مواد شیمیایی برای زنبور های عسل و شهد، سمی هستند، انواع پنبه تغییر ژنتیکی یافته، بازده میزان شهد را تحت تأثیر قرار می‌ دهند، بطوری که در برخی گونه ‌ها این بازده نزدیک به صفر است. حتی در یک مورد، شخصی تنها از طریق تماس با پنبه ‌های آلوده به این مواد شیمیایی، جان خود را از دست داده است.

پنبه ارگانیک

پنبه ارگانیک هنوز هم در برخی مناطق جهان وجود دارد. بر طبق گفته‌ها، «پنبه ارگانیک عموماً با نام پنبه شناخته شده و در کشورهای مناطق نیمه حاره نظیر ترکیه، چین و آمریکا، با استفاده از بذر گیاهان اصلاح ژنتیکی نشده، تولید می‌ شوند، و باور ها بر این است که این نوع پنبه بدون استفاده از هیچگونه مواد شیمیایی کشاورزی مانند کود یا حشره کش ‌ها کشت می‌ شود.»  در ایالات متحده آمریکا، از لحاظ قانونی لازم است که هر تولید کننده ‌ای که بخواهد محصولات خود را با عنوان «ارگانیک» به فروش برساند، باید استاندارد های تعیین شده توسط سند تولید غذا های ارگانیک سال 1990 که توسط برنامه کشوری تولید مواد ارگانیک اعمال شده است را رعایت نماید. اما فروشندگان عسل، منبع تولید خود را معرفی نمی ‌کنند و چیزی با عنوان مزرعه پنبه عاری از آفت کش ‌ها وجود ندارد، مگر در مواقعی که خود تولید کننده مالک یک مزرعه پنبه شخصی باشد و یک زنبور دار از مزرعه او برای پرورش گیاهان با ارزش و سود مند برای تولید عسل سالم استفاده نماید. تولید عسل پنبه ارگانیک زمانی ممکن خواهد شد که زنبور دار با مالک مزرعه توافق نماید که مالک پیش از سم ‌پاشی زمین خود به زنبور دار اطلاع دهد تا او بتواند کندوهای خود را از آنجا جابجا کند. زنبور داران می‌ گویند که این کار قابل انجام است؛ مزرعه دار زمان سم ‌پاشی مزرعه را به آن‌ ها اطلاع می ‌دهد و آن‌ ها کندوها را از آنجا جابجا می ‌کنند تا زنبورها از بین نروند. این کار در طول فصل شکوفه ‌دهی پنبه‌ ها چندین بار انجام می‌ شود.