انگشتر دلربا

سنگ دلربا یا گلدستون (Gold stone)

دلربا در رنگ‌های سبز تا قهوه‌ای مایل به سرخ دیده می‌شود. سنگ معدنی دلربا همراه با ناخالصی‌های هماتیت و گوتیت است. یکی از ویژگی‌های جذاب دلربا، خاصیت درخشندگی طبیعی آن است. نقطه‌های درخشندۀ جذابی که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب کرده و باعث تحسین آن می‌شود.این درخشندگی کاملاً طبیعی بوده و جزء خواص اصلی دلربا محسوب می‌شود. دلربا، سنگی جذاب و با درخشندگی ثابت که مخصوصاً در زیر نور، زیبایی آن چند برابر می‌شود.
محل پیدایش سنگ دلربا کشور هند می‌باشد و دلربا سنگ عشق و محبت بوده و برای زوجین جذاب است.

از نظر کانی‌شناسی سنگ دلربا همراه با ناخالصی‌های هماتیت و گوتیت است.

یکی از ویژگی‌های چشم‌نواز دلربا، درخشندگی طبیعی آن است. به‌گونه‌ای که انگار ذراتی از طلا با آن ترکیب شده به همین دلیل نام دیگر این سنگ زیبا را گلدستون قرار داده‌اند. نقاط درخشان جذابی که نگاه بینندگانش را به خود جلب کرده و باعث تحسین آن می‌شود.

این درخشندگی کاملاً طبیعی بوده و جزء خواص اصلی این سنگ محسوب می‌شود.

سنگ دلربا در رنگ‌های سبز تا قهوه‌ای مایل به سرخ دیده می‌شود.

نحوه برش سنگ دلربا

سنگ‌های دلربا اغلب به صورت گوژپشت برش داده می‌شوند البته درآموزشگاه طراحی طلا و جواهرانواع برش‌های دیگر این سنگ آموزش داده می‌شود. نام دیگر این نوع از برش دامله است که در سنگ‌هایی قیمتی مانند عقیق و فیروزه نیز مشاهده می‌شود. این برش در بین ایرانی‌ها از محبوبیت بالایی برخوردار است و در ساخت جواهراتی مانند انگشتر و گرنبند از آن استفاده می‌شود.

شاید برای شما جالب باشد که بدانید از سنگ دلربا علاوه‌بر به‌کار گیری در جواهرات در ساخت اشیای زینتی نیز استفاده می‌شود. برش و حکاکی بر روی آنها به زیبایی سنگ اضافه می‌کند.

اگر سنگ دلربا را به صورت گرد برش دهید می‌توانید از آنها به صورت مهره‌های جواهر نیز استفاده کنید. مهره‌های جواهر زیبا و بسیار ارزشمند هستند.

تشخیص سنگ دلربا 

سنگ دلربا اغلب در رنگ سبز موجود است اما رنگ‌هایی مانند قهوه‌ای، هلویی، زرد، قرمز و آبی نیز جزء دیگر رنگ‌های طبیعی در این سنگ است که براساس آنها می‌توانید دلربای طبیعی را از تقلبی تشخیص دهید.

رنگ‌هایی که نام بردیم غالباً در کیفیت جواهر نیستند و ارزشی پایین‌تر از رنگ سبز دارند. به همین دلیل سنگ دلربای اصل را معمولاً با رنگ سبز می‌شناسیم و ارزشی فراتر از تصور برای آن قائل هستیم.

رنگ سبز دلربا به دلیل وجود گوتیت در آن است. اما اگر شاهد دلربای قرمز، قهوه‌ای یا طلایی بودید بدانید که ماده هماتیت در آن بیشتر است. این گونه‌ها دارای ناسرگی هستند و ارزشی کمتر نسبت به رنگ سبز دارند.

دلیل درخشش سنگ دلربا میکای مسکویت هستند که به صورت نقاط سبز یا آبی درخشنده در سنگ نشان داده می‌شوند. هرچه میزان ناسرگی‌ها بیشتر باشد جذابیت و زیبایی سنگ نیز بیشتر خواهد بود.

سنگ دلربا سنگی شفاف نیست و میزان وضوح آن متغیر است. از آن جایی که این سنگ در دسته کوارتزها قرار می‌گیرد نمی‌تواند شفافیت بالایی داشته باشد. به همین خاطر میزان شفافیت آن از نیمه شفاف تا مات متغیر می‌باشد.

هرچه سنگ دلربا سخت‌تر باشد بافت آن به صورت دانه‌ای است. به‌طور کلی کوارتزها مقاومت بالایی دارند و بسیار مستحکم هستند.

خواص سنگ دلربا

1. ایجاد تعادل و تنظیم چاکرای دوم و پنجم؛

2. توازن انرژی در جسم و روح؛

3. سمبل نبوغ انسان؛

4. درمان کم‌رویی و ضعف اراده؛

5. برای بهبود اخلاق و رفتار، مشهور است باعث خوش‌اخلاقی و گشاده‌رویی می‌گردد و به سنگ جاه‌طلبی هم از آن نام برده شده است؛

6. سنگ شادی‌بخش و افزایش حس شادابی و نشاط در انسان؛

7. تصفیه و پاک‌سازی سیستم وجودی و

8. کاهش استرس و اضطراب و افزایش تمرکز حواس.

9. کاهش‌دهنده تنش معده؛

10. مفید برای استخوان‌ها؛

11. کاهش حساسیت و آلرژی؛

12. کاهش سردردهای میگرنی و افزایش سیستم ایمنی بدن؛

13. افزایش قدرت بدنی؛

14. مفید در کاهش خستگی ناشی از آلودگی هوا؛

15. مناسب برای تنظیم فشار خون؛

16. مناسب در درمان آلودگی‌های پوستی مانند آکنه و شوره سر؛

17. کاهش‌دهنده شدت حمله‌های آسمی.

روش نگهداری و شارژ سنگ دلربا

جواهرات به دلیل استفاده مداوم دچار آلودگی‌هایی مانند چربی و تعریق می‌شوند. سنگ دلربای سبز را می‌توانید با آب گرم و صابون و یک پارچه نرم تمیز کنید. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که می‌توانید از مسواک هم برای تمیز کردن آن استفاده کنید اما مسواک باید دارای برس‌های نرم باشد. در غیر این صورت بر روی سطح سنگ خراش و خط ایجاد خواهد شد.

برای تمیز کردن سنگ دلربا از شوینده‌های قوی استفاده نکنید زیرا به آن آسیب می‌زند و زیبایی آن را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بهترین روش برای تمیز کردن آن آب گرم و صابون است. اگر می‌خواهید سنگ را خشک کنید به هیچ عنوان آن را در معرض گرما قرار ندهید.

اگر ورزشکار هستید قبل از شروع ورزش آن را از دست یا گردن خود خارج کنید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.

و ساده‌ترین روش برای شارژ دلربا این است که هر ماه سنگ را به مدت 20 دقیقه مقابل نور خورشید قرار دهید.

انگشتر

انگشتر جزء لوازم زینتی محسوب می‌شود و مورد استفاده مردان و زنان قرار می‌گیرد. آنطور که از شواهد پیداست، انگشتر تاریخچه‌ای کهن دارد که حتی در تاریخ اسلام نیز توانسته است خودنمایی کند و به یک جزء مهم تبدیل گردد. انگشتر یا حلقۀ دست نواری اغلب از جنس فلز است و معمولاً به عنوان آلت زینتی به دور انگشتان دست قرار می‌گیرد.

انگشتر یکی از نمادین‌ترین جواهرآلات است؛ زیرا بعضی از انگشتر‌ها حلقه ازدواج هستند و بعضی از انگشتر‌ها میراث خانوادگی اشخاصند که از مادر یا پدر و اجداد آن‌ها به ارث رسیده است و بعضی به خاطر قداست و خاصیتی که دارند مورد استفاده اشخاص قرار می‌گیرد.

تاریخچه انگشتر

انگشتر پیشینه‌ای نامعلوم دارد و به طور قطع مشخص نیست از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است، اما شواهد نشان می‌دهد که انگشتر از مصر باستان، در پی تکامل «مُهر» سرچشمه گرفته باشد؛ چون مُهر‌ها نشانه قدرت بودند، افرادی که مُهر‌های برجسته و انگشتر خاتم «مُهر» داشتند، به عنوان اشخاص قدرتمند و بانفوذ، مورد احترام مردم قرار می‌گرفتند.

مقامات بالای حکومت نیز با اعطای انگشترشان به نماینده‌هایشان، برای اجرای فرامینشان، اختیار تام می‌دادند که در تورات نیز به نمونه‌ای از این عمل، اشاره شده است: «سپس فراهه، انگشترش را درآورد و به جوزف داد». به احتمال زیاد، تغییر و تحوّل انگشتر خاتم و تبدیل شدن آن به یکی از آلات زینتی نیز در مصر باستانْ رخ داده است.

انگشتر در اسلام

حلقه‌ای از طلا یا نقره است که معمولا سنگی قیمتی بر آن جای دارد و در یکی از انگشتان قرار می‌گیرد.

پیروان هر کیش و مذهبی برای خود نشانه‌ای دارند که با آن شناخته می‌شوند؛ چنانکه مسیحیان صلیب و هندو‌ها و بوداییان خال سرخ در پیشانی و مو‌های مخصوص دارند، اهل ایمان نیز با علاماتی شناخته می‌شوند که یکی از آنها، انگشتر به دست راست کردن است. امام حسن عسکری علیه‌السلام می‌فرماید: «نشانه‌های مومن، پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گزاردن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک نهادن و خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» با صدای بلند.»

در فضیلت انگشتر به دست کردن و آداب آن

 مؤکّد است مردان و زنان، انگشتر در دست راست کنند.

در بعضى احادیث سفارش شده که در دست چپ کنند، امّا اگر نقش شریفى یا نگین شریفى داشته باشد، باید در وقت استنجا بیرون آورد.

از سلمان فارسى رضى‌اللّه‌عنه نقل است که پیامبر به امام علی علیه‌السّلام فرمود: «یا على، انگشتر در دست راست بکن تا از مقرّبان باشى.» عرض کرد که: «یا رسول اللّه مقرّبان کدامند؟» فرمود: «جبرئیل و میکائیل.» پرسیدند که «چه انگشتری در دست کنم؟» فرمود: «عقیق سرخ، به درستی که آن اقرار کرده است براى خدا به یگانگى و براى من، پیغمبرى و براى تو یا على به آنکه وصىّ منى و براى فرزندان تو به امامت و براى دوستان تو به بهشت و براى شیعیان فرزندان تو به جنّت الفردوس.»

از حضرت علی علیه‌السّلام منقول است که حضرت جبرئیل به پیامبر فرمود: «هرکه انگشتر در دست راست کند و قصدش سنّت و متابعت تو باشد و ببینم او را که در قیامت متحیّر مانده است، دستش را بگیرم و به تو و به حضرت علی علیه‌السّلام برسانم.»

جنس انگشتر

سنّت است که انگشتر از نقره باشد و مردان را انگشتر طلا در دست کردن، حرام است.

انگشترهاى نامناسب

• در کتاب کافی آمده است كه پیامبر به حضرت على عليه‌السلام فرمود: «انگشتر طلا در دست نكن كه زينت تو در آخرت است».