انگشتر عقیق سرخ خراسانی خطی

سنگ عقیق سرخ

هیچ سنگی مانند عقیق به طور طبیعی رنگ آمیزی خلاقانه و نواردار ندارد، به طوری که چالسدونی کوآرتز با لایه‌های متحدالمرکز با انواعی از رنگ‌ها و بافت‌ها شکل می‌گیرد. هر سنگ عقیق منفرد، با پر کردن یک حفره در سنگ میزبان شکل می‌گیرد. در نتیجه عقیق همیشه به شکل برآمدگی گرد با دسته‌ای از دوایر متحدالمرکز مانند حلقه‌های یک تنه درخت، یافت می‌شود. گاهی این دسته‌ها شبیه چشم و گاهی با دالبری‌های فانتزی یا حتی منظره‌هایی شبیه درختان پر شاخه هستند.

چاکرا

متعلق به چاکرای خاجی است.

تهیه و نگهداری

بیشتر به صورت نگین تراشیده یافت می‌شود.

هر هفته یک بار در آب جاری شستشو و در نور خورشید شارژ گردد.

خواص سنگ عقیق سرخ

ایجاد تعادل و تنظیم چاکرای دوم و سوم.

درمان اعتیاد و اختلالات رفتاری.

بهبود کارکرد معده.

ایجاد پایداری سیستم عصبی.

تنظیم غدد درون ریز.

موثر برای بیماری‌های پوستی.

درمان بیماری‌های کمر درد، پا درد، استخوان درد و همچنین دردهای ماهیچه‌ای.

درمان استرس، اضطراب، میگرن، انواع سر درد و بیماری‌های عصبی.

عقیق قرمز برای مراقبه و مراسم مذهبی کاربرد وسیعی دارد.

دارویی تقویتی برای دستگاه تولید مثل.

محرکی برای دستگاه گوارش.

قدرت بیان و سخنوری را تسهیل می‌کند.

با عقیق سرخ سحری كه برای شما ‌کرده‌اند باطل خواهد شد و هم اینكه دیگر سحری بر شما كارگر نخواهد بود و تأثیری روی شما نخواهد داشت.

انگشتر

انگشتر جزء لوازم زینتی محسوب می‌شود و مورد استفاده مردان و زنان قرار می‌گیرد. آنطور که از شواهد پیداست، انگشتر تاریخچه‌ای کهن دارد که حتی در تاریخ اسلام نیز توانسته است خودنمایی کند و به یک جزء مهم تبدیل گردد. انگشتر یا حلقۀ دست نواری اغلب از جنس فلز است و معمولاً به عنوان آلت زینتی به دور انگشتان دست قرار می‌گیرد.

انگشتر یکی از نمادین‌ترین جواهرآلات است؛ زیرا بعضی از انگشتر‌ها حلقه ازدواج هستند و بعضی از انگشتر‌ها میراث خانوادگی اشخاصند که از مادر یا پدر و اجداد آن‌ها به ارث رسیده است و بعضی به خاطر قداست و خاصیتی که دارند مورد استفاده اشخاص قرار می‌گیرد.

تاریخچه انگشتر

انگشتر پیشینه‌ای نامعلوم دارد و به طور قطع مشخص نیست از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است، اما شواهد نشان می‌دهد که انگشتر از مصر باستان، در پی تکامل «مُهر» سرچشمه گرفته باشد؛ چون مُهر‌ها نشانه قدرت بودند، افرادی که مُهر‌های برجسته و انگشتر خاتم «مُهر» داشتند، به عنوان اشخاص قدرتمند و بانفوذ، مورد احترام مردم قرار می‌گرفتند.

مقامات بالای حکومت نیز با اعطای انگشترشان به نماینده‌هایشان، برای اجرای فرامینشان، اختیار تام می‌دادند که در تورات نیز به نمونه‌ای از این عمل، اشاره شده است: «سپس فراهه، انگشترش را درآورد و به جوزف داد». به احتمال زیاد، تغییر و تحوّل انگشتر خاتم و تبدیل شدن آن به یکی از آلات زینتی نیز در مصر باستانْ رخ داده است.

انگشتر در اسلام

حلقه‌ای از طلا یا نقره است که معمولا سنگی قیمتی بر آن جای دارد و در یکی از انگشتان قرار می‌گیرد.

پیروان هر کیش و مذهبی برای خود نشانه‌ای دارند که با آن شناخته می‌شوند؛ چنانکه مسیحیان صلیب و هندو‌ها و بوداییان خال سرخ در پیشانی و مو‌های مخصوص دارند، اهل ایمان نیز با علاماتی شناخته می‌شوند که یکی از آنها، انگشتر به دست راست کردن است. امام حسن عسکری علیه‌السلام می‌فرماید: «نشانه‌های مومن، پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گزاردن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک نهادن و خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» با صدای بلند.»

در فضیلت انگشتر به دست کردن و آداب آن

 مؤکّد است مردان و زنان، انگشتر در دست راست کنند.

در بعضى احادیث سفارش شده که در دست چپ کنند، امّا اگر نقش شریفى یا نگین شریفى داشته باشد، باید در وقت استنجا بیرون آورد.

از سلمان فارسى رضى‌اللّه‌عنه نقل است که پیامبر به امام علی علیه‌السّلام فرمود: «یا على، انگشتر در دست راست بکن تا از مقرّبان باشى.» عرض کرد که: «یا رسول اللّه مقرّبان کدامند؟» فرمود: «جبرئیل و میکائیل.» پرسیدند که «چه انگشتری در دست کنم؟» فرمود: «عقیق سرخ، به درستی که آن اقرار کرده است براى خدا به یگانگى و براى من، پیغمبرى و براى تو یا على به آنکه وصىّ منى و براى فرزندان تو به امامت و براى دوستان تو به بهشت و براى شیعیان فرزندان تو به جنّت الفردوس.»

از حضرت علی علیه‌السّلام منقول است که حضرت جبرئیل به پیامبر فرمود: «هرکه انگشتر در دست راست کند و قصدش سنّت و متابعت تو باشد و ببینم او را که در قیامت متحیّر مانده است، دستش را بگیرم و به تو و به حضرت علی علیه‌السّلام برسانم.»

جنس انگشتر

سنّت است که انگشتر از نقره باشد و مردان را انگشتر طلا در دست کردن، حرام است.

انگشترهاى نامناسب

• در کتاب کافی آمده است كه پیامبر به حضرت على عليه‌السلام فرمود: «انگشتر طلا در دست نكن كه زينت تو در آخرت است».