انگشتر یاقوت سرخ آفریقایی اصلی

یاقوت سرخ

یاقوت سرخ جزو سنگ‌هایی است که خواص آن از سوی ائمه و امامان ذکر شده و افضل انگشترهای ديگر است و قرآن کريم در سورۀ الرحمن بدان اشاره کرده است.

یاقوت سرخ یکی از سنگ‌های قیمتی سنّتی است که از نظر محبوبیت و ارزش، پس از الماس و زمرد، سومین سنگ قیمتی در جهان می‌باشد. معدن این سنگ قیمتی در ناحیۀ جگدلک واقع در جادۀ میان کابل و جلال‌آباد قرار دارد. این نگین معمولاً در میان سنگ مرمر سفید (چقماق) به شکل قرمز کم رنگ، قرمز، کبود و رنگ‌های دیگر پیدا می‌شود. ترکیبات شیمیایی آن از آلومین خالص است که ممکن است به مقدار کم با مواد دیگر از قبیل کروک و آهن آغشته شود. در لایه‌های آتشفشانی قدیمی هند و تبت یافت می‌شود و دارای اقسام مختلف می‌باشد که مرغوب‌ترین و قیمتی‌تر از همه، نوع آتشی است. لازم به ذکر است بدانید که رنگ قرمز این نگین به علت وجود عنصر کروم می‌باشد و در واقع فلز رنگ‌ساز آن از کروم است.

عیار و کیفیت این گوهر توسط رنگ، برش و وضوح آن تعیین می‌شود و همراه با وزن عوامل اصلی تعیین کننده قیمت یاقوت و ارزش آن می‌باشند. درخشان‌ترین و ارزشمندترین نوع آن دارای رنگ قرمز خونی و به رنگ خون کبوتر که غلیظ است می‌باشد. این سنگ از لحاظ وضوح، شبیه الماس و از لحاظ رنگ به سنگ گارنت شباهت دارد.

اطلاعات کانی شناسی یاقوت سرخ

رنگ: صورتی، قرمز، زرشکی

شکستگی: کونکوییدی، شکنندگی تند

شفافیت: شفاف، نیمه شفاف

وزن مخصوص: 3.97 – 4.05

رده: اکسید معدنی

فرمول: اکسید آلومینیوم با کروم، Al2O3: Cr

سیستم کریستالی: 6 ضلعی

یاقوت سرخ و یاقوت کبود از نظر فرمول شیمیایی شباهت زیادی به هم دارند، هر دوتای آنها گونه‌ای از خانواده کوراندوم هستند.

یاقوت سرخ معمولاً ناخالصی‌هایی به نام Silk که شبیه نخ ابریشم است دارد که این به خاطر وجود بلورهای سوزنی شکل از جنس کریستال روتیل در آن است.

‌تقاوت رنگ یاقوت سرخ به خاطر وجود کروم و یاقوت کبود به خاطر وجود تیتانیوم است.

معادن

معادن موجود در کشور میانمار معروف‌ترین معادن استخراج یاقوت سرخ در جهان می‌باشند. با وجود اینکه سنگ نوع سرخ خون کبوتری در معادن این کشور یافت می‌شود، اما بیشتر رنگ سنگ‌های استخراج شده، قرمز، صورتی قرمز و ارغوانی قرمز می‌باشند.

همچنین کشور ویتنام یکی از کشورهای مهم در استخراج این گوهر هستند که سنگ‌هایی با قدمت بسیار بالا در آن یافت می‌شود. رنگ سنگ‌هایی که از معادن این کشور استخراج می‌شود، اغلب ارغوانی سرخ برمه‌ای، ارغوانی صورتی و ارغوانی سرخ  می‌باشند.

در معادن کشور سریلانکا نیز یاقوت سرخ وجود دارد. رنگ سنگ‌های استخراج شدۀ این کشور اغلب قرمز روشن، قرمز تمشکی و صورتی می‌باشند.

کشور تایلند نیز یکی از منابع استخراج کنندۀ این گوهر به شمار می‌آید. به طور معمول رنگ سنگ‌های استخراج شدۀ این کشور قرمز تیره می‌باشند.

بیشتر منابع یاقوت در کشورهایی اعم از میانمار، سری‌لانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند قرار دارد که مرغوب‌ترین آنها از دره موگوک در میانمار استخراج می‌شود.

همچنین معدن‌های این سنگ در آفریقا، آسیا، استرالیا و گرینلند وجود دارند. با همۀ این توضیحات بایستی توجه نمود که خواص یاقوت سرخ به کشور مبدأ آن ارتباطی ندارد و شما جهت بهره بردن از فواید و خواص آن فقط کافیست این گوهر گران‌بها را همراه خود داشته باشید.

 چگونگی استخراج سنگ یاقوت سرخ

یاقوت را می‌توان از شکاف‌های بسیار ریز و حفره‌های کوچک مانند سایر کانی‌ها پیدا کرد. استخراج یاقوت از معادن اولیه از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست و به صورت ابتدایی از معادن ثانویه استخراج می‌شود. این روش همان شستن شن و ماسۀ رسوبی کف رودخانه برای یافتن این گوهر است که از صدها سال پیش مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

راه‌های تشخیص سنگ اصل

یکی‌ از نشانه‌ها برای‌ تشخیص‌ سنگ اصل‌ از بدل‌ آن‌ است‌ که‌ سنگ اصل، اشعۀ فرابنفش‌ را از خود عبور می‌دهد و انواع‌ مصنوعی‌ این‌ ویژگی‌ را ندارند. در حالت کلی همۀ سنگ‌ها و جواهرات قیمتی دارای نمونۀ مشابه و تقلبی هستند که به مراتب قیمتی کمتر از نمونۀ واقعی دارند. نحوۀ شناخت نوع اصلی از تقلبی:

1. رنگ و درخشش: یکی از راه‌های شناخت سنگ یاقوت اصل از تقلبی، رنگ آنها می‌باشد. نوع اصلی در مقابل نور چراغ، درخشان و شفاف هستند و سنگ‌های تقلبی اغلب به صورت کدر می‌باشند. اگر سنگ جواهری مایل به قرمز تیره باشد، احتمال دارد که سنگ گارنت باشد. رنگ ثابت و قرمز این نگین را در همه جای آن بررسی کنید و اگر نقاطی را پیدا کردید که خراش خورده و رنگ دیگر دارند، مشخص کننده تقلبی بودن است.
2. سنگ یاقوت سرخ را با یک شیشۀ قرمز مقایسه کنید: سنگ‌های قیمتی و دیگر انواع آن را با استفاده از شیشه جعل می‌کنند. اگر شیشه و سنگ شبیه هم بودند، می‌توانید پی ببرید که سنگ جعلی است.
3. سطح آن را خراش دهید: سنگ‌های قیمتی دارای درجه سختی بالایی هستند و فقط الماس و یک سنگ دیگر می‌توانند آن را خراش دهند. از این رو هر جسم و شی به جز موارد گفته شده اگر بتواند آن را خراش دهد، نشان دهندۀ تقلبی بودن سنگ است.

نحوۀ نگهداری و شارژ

می‌بایست که یک یا دو بار در ماه، سنگ یا انگشتر یاقوت سرخ و یا گردنبند یاقوت سرخ را در آب جاری بشویید و تخلیه نمایید و در زیر نور خورشید شارژ کنید.

سنگ خود را جهت تخلیه در نمک خشک دریا قرار دهید و برای شارژ کردن آن را در زیر نور خورشید بگذارید، اما بیشتر از یک ساعت نشود.

روایات ائمه علیهم‌السلام دربارۀ یاقوت

از امام رضا علیه‌السلام روایت است که: «انگشتر یاقوت در دست کنید که پریشانی را زایل می‌کند.»

امام صادق علیه‌السلام فرموده‌: «سنت است انگشتر یاقوت در دست داشتن و دست کردن انگشتر یاقوت مستحب و ثواب دارد.»

پیامبر به یکی از اصحاب خود فرمود: «انگشتر یاقوت زرد در دست کن تا فقیر نشوی.»

خواص یاقوت بر روح و روان

از یاقوت سرخ جهت فرو نشاندن شک و تردید و مقابله با اضطراب استفاده می‌شود. این سنگ باعث افزایش اعتماد به نفس، احساس نوع دوستی، شجاعت، دلاوری و رضایت از زندگی می‌شود. این گوهر دارای ارتعاشاتی جذب‌کننده است که باعث می‌شود ناامیدی از بین برود و انسان سرشار از انرژی شود و در برابر ظلم مقاومت کند.

انصاری دمشقی در باب یاقوت سرخ می‌گوید: دارنده‌اش را در دل مردمان با شکوه و ستوده جلوه دهد، انجام نیازها و رفع حاجت‌ها برایش آسان شود. اندیشه را نیکو و دل را نیرومند می‌کند و اندوه و زردی چهره را می‌برد و خطر زهر را دفع می‌سازد.

عقیلی خراسانی درمورد خواص یاقوت می‌گوید: آشامیدن یک دهم از آن جهت رفع صرع و وسواس و خفقان و رفع سموم و تصفیۀ خون و تقویت نیرو موثر است. انگشتر آن جهت قضای حاجات و رفع ضرر صاعقه موثر است. در دهان داشتن آن باعث رفع بد بویی و نشاط دل می‌شود.

این گوهر به گردش خون کمک می‌کند تا بدن زنده‌تر شود. از ایوان چهارم تزار روس نقل شده است که یاقوت سرخ برای قلب، مغز و حافظه مفید است. در قرن سیزدهم میلادی استفاده از پودر این گوهر برای درمان مشکلات کبد رایج بود و در قرن 15 تا 16 برای دفع سموم استفاده می‌شد. گفته شده است که در زمان باستان برای احیای جوانی از این سنگ استفاده می‌شده است.

رنگ یاقوت سرخ، رنگ مورد علاقۀ کودکان پرخاشگر است و در قرون وسطی سنگ مورد استفادۀ اغلب کشیشان بوده و اعتقاد داشتند که این سنگ از بهشت آمده است.

شخص دارندۀ یاقوت سرخ به خواستۀ دل خود رسیده و حاجتش برآورده می‌شود و باعث عزت و وقار آدمی می‌گردد.

غم و غصه‌های گذشته را از افکار آدمی دور می‌گرداند.

دور کردن اضطرابی که شیاطین در دل آدمی قرار می‌دهند.

دشمنان را سرکوب می‌نماید و انسان را از بیماری‌ها حفاظت می‎کند.

درمان بیماری‌های معده و کبد.

درمان انواع سردرد.

درمان بیماری‌های مربوط به فشار خون و کم خونی.

درمان ضعف و نانوانی جسمی، سستی و سرماخوردگی.

بهبود تب‌های طولانی.

بهتر کردن قوای بینایی.

درمان عوارض مختلف ذهنی.

حسی از قدرت را در شخص ایجاد می‌کند و اگر این قدرت به درستی استفاده نشود، ممکن است به خشم یا افکار خودخواهانه منجر گردد.

از خواص سنگ یاقوت سرخ این است که سنگی عالی برای وارد کردن شور و هیجان به زندگی است.

به تمرکز افکار کمک می‌کند و شفافیت و خرد را به زندگی وارد می‎کند.

کمک می‌کند در زندگی به جای از این شاخه به آن شاخه پریدن، سودمندترین راه‌ها را برگزینید و چنانچه در مسئله‌ای حقوقی یا شخصی، گرفتاری شدیدی دارید، کمک می‌کند تا نتیجۀ مطلوبی بگیرید.

دیدن یاقوت سرخ در خواب به معنی وارد شدن شانس یا ثروت به زندگی فرد است.

مفید برای اعصاب و روان و بیماری‌های قلبی است؛ زیرا استفاده از آن مانع لخته شدن خون می‌گردد و از بروز سکته جلوگیری می‌نماید.

سنگی با ارزش درمانی برای زنان بشمار می‌آید و اگر در دست راست باشد، بیماری‌های زنانه (ناباروری، کاهش دردهای قاعدگی و آسان شدن زایمان) را دور می‌نماید.

انگشتر

انگشتر جزء لوازم زینتی محسوب می‌شود و مورد استفاده مردان و زنان قرار می‌گیرد. آنطور که از شواهد پیداست، انگشتر تاریخچه‌ای کهن دارد که حتی در تاریخ اسلام نیز توانسته است خودنمایی کند و به یک جزء مهم تبدیل گردد. انگشتر یا حلقۀ دست نواری اغلب از جنس فلز است و معمولاً به عنوان آلت زینتی به دور انگشتان دست قرار می‌گیرد.

انگشتر یکی از نمادین‌ترین جواهرآلات است؛ زیرا بعضی از انگشتر‌ها حلقه ازدواج هستند و بعضی از انگشتر‌ها میراث خانوادگی اشخاصند که از مادر یا پدر و اجداد آن‌ها به ارث رسیده است و بعضی به خاطر قداست و خاصیتی که دارند مورد استفاده اشخاص قرار می‌گیرد.

تاریخچه انگشتر

انگشتر پیشینه‌ای نامعلوم دارد و به طور قطع مشخص نیست از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است، اما شواهد نشان می‌دهد که انگشتر از مصر باستان، در پی تکامل «مُهر» سرچشمه گرفته باشد؛ چون مُهر‌ها نشانه قدرت بودند، افرادی که مُهر‌های برجسته و انگشتر خاتم «مُهر» داشتند، به عنوان اشخاص قدرتمند و بانفوذ، مورد احترام مردم قرار می‌گرفتند.

مقامات بالای حکومت نیز با اعطای انگشترشان به نماینده‌هایشان، برای اجرای فرامینشان، اختیار تام می‌دادند که در تورات نیز به نمونه‌ای از این عمل، اشاره شده است: «سپس فراهه، انگشترش را درآورد و به جوزف داد». به احتمال زیاد، تغییر و تحوّل انگشتر خاتم و تبدیل شدن آن به یکی از آلات زینتی نیز در مصر باستانْ رخ داده است.

انگشتر در اسلام

حلقه‌ای از طلا یا نقره است که معمولا سنگی قیمتی بر آن جای دارد و در یکی از انگشتان قرار می‌گیرد.

پیروان هر کیش و مذهبی برای خود نشانه‌ای دارند که با آن شناخته می‌شوند؛ چنانکه مسیحیان صلیب و هندو‌ها و بوداییان خال سرخ در پیشانی و مو‌های مخصوص دارند، اهل ایمان نیز با علاماتی شناخته می‌شوند که یکی از آنها، انگشتر به دست راست کردن است. امام حسن عسکری علیه‌السلام می‌فرماید: «نشانه‌های مومن، پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گزاردن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک نهادن و خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» با صدای بلند.»

در فضیلت انگشتر به دست کردن و آداب آن:

 مؤکّد است مردان و زنان، انگشتر در دست راست کنند.

در بعضى احادیث سفارش شده که در دست چپ کنند، امّا اگر نقش شریفى یا نگین شریفى داشته باشد، باید در وقت استنجا بیرون آورد.

از سلمان فارسى رضى‌اللّه‌عنه نقل است که پیامبر به امام علی علیه‌السّلام فرمود: «یا على، انگشتر در دست راست بکن تا از مقرّبان باشى.» عرض کرد که: «یا رسول اللّه مقرّبان کدامند؟» فرمود: «جبرئیل و میکائیل.» پرسیدند که «چه انگشتری در دست کنم؟» فرمود: «عقیق سرخ، به درستی که آن اقرار کرده است براى خدا به یگانگى و براى من، پیغمبرى و براى تو یا على به آنکه وصىّ منى و براى فرزندان تو به امامت و براى دوستان تو به بهشت و براى شیعیان فرزندان تو به جنّت الفردوس.»

از حضرت علی علیه‌السّلام منقول است که حضرت جبرئیل به پیامبر فرمود: «هرکه انگشتر در دست راست کند و قصدش سنّت و متابعت تو باشد و ببینم او را که در قیامت متحیّر مانده است، دستش را بگیرم و به تو و به حضرت علی علیه‌السّلام برسانم.»

جنس انگشتر

سنّت است که انگشتر از نقره باشد و مردان را انگشتر طلا در دست کردن، حرام است.

انگشترهاى نامناسب

• در کتاب کافی آمده است كه پیامبر به حضرت على عليه‌السلام فرمود: «انگشتر طلا در دست نكن كه زينت تو در آخرت است».