کتاب تاریخ آل امجاد

ابوالفضل محمدعباس شروانی کتاب را در سال 1391 هجری در هند نگاشته است. در نسخه های موجود، علمای هم عصر و مکان مؤلف، بر آن تقریظ زده و در فضل نویسنده و ارزش این کتاب سخن کرده اند که این از نشانه های ارزش این کتاب است.

کتاب در پانزده فصل سامان یافته و در هر فصل، به گونه ای روان، موجز و گویا، به یکی از معصومان بزرگوار پرداخته و در فصل پانزدهم، فضایل اهل بیت و فرزندان آنان را مورد توجه قرار داده است. مؤلف در این فصل کوشیده است با بهره گیری از منابع اهل سنت، فضل و کرامت و ارزش این خاندان را بر خوانندگان خویش روشن کند. این فصل که فصلی طولانی تر از دیگر فصول کتاب است، سرشار از روایاتی است که از منابع اهل سنت بیرون کشیده است.

ابوالفضل محمدعباس شروانی یعنی نویسنده این کتاب از جایگاه و اعتبار علمی و فنی قابل توجهی در جامعه هند برخوردار است. وی در این کتاب منابعی درباره ی تاریخ اسلام معرفی کرده است و این که آن منابع در هند چگونه مورد استفاده قرار می گرفته و بررسی نقش واسطه ای این منبع نسبت به آنها می تواند برای محققان تاریخ هند، اسلام و تشیع، بسیار مهم و کاربردی باشد، گویای اصالت علمی کتاب نیز هست که البته در تعلیق و تصحیح پیش رو، بر اهمیت و سلامت و ارزش کار این کتاب صحه گذاشته شده است.

کتاب دارای پیام تاریخی است که در محورهای گوناگون قابل استنباط است. (حکایت گری، جغرافیا، جامعه شناختی) و نسبت به آثار مشابه دارای مزیت است؛ از جمله ترسیم مکان ها و مشاهد مشرفه و توصیف توپولوژی منطقه ی مورد معاینه و بازدید، که در زمان خود مؤلف، ناشر نیز اطلاعاتی را به آن ضمیمه کرده است؛ از جمله تصاویری از مشاهد مشرفه و اماکن متبرکه در عصر مؤلف.

جدای از ارزش علمی اثر، ارزش ادبی و تحلیل فرمی اثر در خور توجه ادیبان و زبان پژوهان است و اختصار در بیان و بلاغت در معانی، از ویژگی های این کتاب ارزشمند است.

بازسازی و بازیابی اثری شیعی که در بین کتاب های امثال خود، می توان آن را اثری هم جامع و هم فاخر از نظر ادبیات، و هم دارای قابلیت استناد پژوهش گران دانست و معرفی آن و خالق آن به جامعه ی ایران اسلامی که بیانگر تعامل فرهنگی قوی و غنی با جامعه ی مسلمان کشور هندوستان است، کم فایده نخواهد بود.