دستور خدا برای احترام به نام حضرت محمد‌ (ص)

محمد رسول الله

بر اساس آنچه در بحارالأنوار، ج 18، ص 184 آمده، اولین بار جبرئیل امین، حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را «رسول الله» خطاب کرد.

راوندی در کتاب «قصص الانبیاء» روایتی از علی بن ابراهیم بن هاشم که از راویان مورد اطمینان و مورد وثوق است نقل کرده، مبنی بر این که پیامبر گرامی اسلام در سن سی و هفت سالگی (قبل از بعثت) در خواب می‌دید که در حال چوپانی است و شخصی نزد او آمده و می‌گفت: "یا رسول الله"! حضرت از او پرسید تو کیستی؟ گفت: من جبرئیل هستم! خدا مرا فرستاده تا تو را به عنوان رسولش قرار دهم! پیامبر این مسئله را کتمان می‌کرد و برای کسی بازگو نمی‌کرد...". طبق این روایت جبرئیل برای اولین بار این خطاب را به کار برد.

بعد از مبعوث شدن حضرت محمد به نبوت، تمامی علاقه‌مندان به آن حضرت، از جمله حضرت علی علیه‌السلام آن حضرت را با کلماتی مانند یا «رسول الله» خطاب می‌کردند. اما بعضی از مسلمانان که قدر پیامبر اکرم را نمی‌دانستند و مؤدبانه ایشان را صدا نمی‌زدند، در کوچه‌ها راه می‌رفتند و انگار هم پایه خودشان را مورد خطاب قرار داده باشند، یا محمد، یا محمد می‌گفتند. پس خدای لطیف این بی‌احترامی را تاب نیاورد و فرمود: «صدا کردن پیامبر را در میان خود، مانند صدا کردن یکدیگر قرار ندهید... . (بحار الانوار، ج 16، ص 336)

قرآن مجید در این آیه از مسلمانان خواسته تا در موقعی که می‌خواهند پیامبر را مورد خطاب قرار دهند، رعایت احترام شأن و مقام والای ایشان را بنمایند. بعد از نزول این آیه همۀ مسلمانان موظف شدند تا حضرت را با احترام  یاد کنند و زیباترین اسم برای آن حضرت "رسول الله" بود، به طوری که حضرت زهرا دختر گرامی آن حضرت نیز با این اسم، پدر بزرگوار خود را صدا می‌زد، اما پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به او فرمود: من دوست دارم با کلمۀ «پدر» (اب) مرا صدا کنی!